Στη ζωή μας ρίχνουμε πολύ περπάτημα. Από τότε που η μάνα μας έφτιαξε την περπατόπιτα έχουμε κάνει χιλιόμετρα χαλώντας σόλες και παπούτσια, χαράσσοντας την πορεία της ύπαρξής μας προς το τέρμα της.
Περπατήσαμε στα καλντερίμια του χωριού με τις παραδοσιακές απελέκητες κοτρώνες που με ιδρώτα και πολύ κόπο φτιάξανε οι μάστορες της εποχής.
Περπατήσαμε χωματόδρομους ματώνοντας τα πόδια μας από τα τριβόλια, τα αγκάθια και τις κοφτερές πέτρες που κυριαρχούσαν παντού. Η αφθονία τους ήταν τόση που οι πιτσιρικάδες έβρισκαν μπόλικα πολεμοφόδια για τον καθημερινό πετροπόλεμο. Τα κεφάλια άνοιγαν, το αίμα έτρεχε αλλά τα χαμόγελα δεν έλλειπαν από τα χείλη.
Περπατήσαμε σε πόλεις και μεγαλουπόλεις, σε δρόμους έρημους και πολύβουους, σε μονοπάτια και πεζόδρομους, σε ποδηλατόδρομους ,σε πλατείες και στενά, σε εμπορικούς και κακόφημους δρόμους, κάνοντας εμείς οι άντρες τη λεγόμενη μπουρδελότσαρκα στα λεγόμενα κόκκινα φανάρια που ανθούσαν κάποτε σε κάθε πόλη και στενό της. Στην οδό Αθηνάς , στα λαδάδικα, στα κακόφημα μπαράκια που μύριζαν τον ιδρώτα της νιότης και της φτηνής κολόνιας, κάνοντας τις νεανικές καρδιές να σπαρταρούν γλυκά στην προσμονή της ολοκλήρωσης του άντρα.
Σ’ αυτό το μακροχρόνιο περπάτημα πατήσαμε άλλους ανθρώπους κυριολεκτικώς και μεταφορικώς θέλοντας και μη, μας πάτησαν και την πατήσαμε γενικώς.
Όποιος δε την πάτησε ερωτικά λέει ψέματα ή έχασε αυτό το υπέρτατο δώρο της ζωής.
Πολλές φορές πατήσαμε την πεπονόφλουδα κάνοντας λάθη τα οποία και πληρώνουμε ακριβά.
Αλλά και σκατά πατήσαμε πολλές φορές βρίζοντας τα καημένα τα σκυλάκια και όχι τα δίποδα κοπρόσκυλα αφεντικά τους.
Την πατήσαμε με λανθασμένες επιλογές για τις οποίες αργότερα μετανιώσαμε, με προδοτικά χτυπήματα ακόμα και από άσπονδους φίλους και συγγενείς.
Πατείς με πατώσε κάθε πρωί στη στάση περιμένοντας το αστικό να πάμε στη δουλειά μας και μέσα στο στριμωξίδι μας πατάνε και τον κάλο κάποιοι αγενείς μάγκες χωρίς να ζητήσουν ούτε συγνώμη.
Πάτα φρένο μπαμπά…. τρομαγμένο το παιδί συνεφέρνει τον ζαλισμένο από τα προβλήματα πατέρα.
Θυμάμαι που ο πατέρας μου, μου ζητούσε να ανέβω στην πλάτη του και να τον πατήσω. Το ίδιο ανακουφιστικό πάτημα έκανε και σε μένα η μικρή μου κόρη. Πόσο με ανακούφιζε… και μου λείπει τώρα.
Το παραδοσιακό πάτημα των σταφυλιών στο πατητήρι ήταν η πεμπτουσία της οινοποιητικής διαδικασίας για την παρασκευή του οίνου που ευφραίνει καρδίας.
Το πάτημα των κάρβουνων στα αναστενάρια της Αγίας Ελένης Σερρών, του Λαγκαδά και άλλων περιοχών, δείχνουν τη δύναμη του ανθρώπου να τα βάλει με το υπερφυσικό, το αδύνατο, το λογικό και το παράλογο.
Πάτησε ο Κύριος Χριστός μας το θάνατο και αναστηθείς χάρισε σε μας την αιώνια ζωή και το μέγα έλεος.
Με τόσο πάτημα και περπάτημα παιδιά κουράστηκα και σας χαιρετώ, ευχόμενος να μην την πατήσετε…. ξανά.
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου