Το δικό μου κανάλι

Το δικό μου κανάλι
You tube

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Τολμηρό ειδικά για..παντρεμένους!!!!


     

 1ος μήνας
 1ος χρόνος
 10 χρόνια
Καφές
Κάθε πρωί
Κάθε Κυριακή
Βαρύ γλυκό, για να πάνε τα φαρμάκια κάτω
Πάνε Μαζί
Σινεμά
Διακοπές
Λαϊκή
Της κατεβάζει
 Το βρακί
 Τις κουρτίνες
Καντήλια
Φιλιά
Με πάθος, στο στόμα
Παιχνιδιάρικα, στη μύτη
Σαν παπάς, στο μέτωπο
Άγγιγμα στο λαιμό
Ανατριχιάζει
Γαργαλιέται
Χασμουριέται
Χάδια
Προκαταρκτικά
Ερωτικά
Μητρικά
Ευαίσθητο σημείο στο κορμί
Ο λοβός του αυτιού
Το στήθος
Το κότσι στο πόδι
Sex
Κολασμένο
Παραδεισένιο
Τηλεπαθητικό
Μασάζ
Ερωτικό
Χαλαρωτικό
Αυχενικό
Βλέμμα
Λάγνο, πολλά υποσχόμενο
Αινιγματικό, γεμάτο απορίες
Απλανές, της αγελάδας
Πονάει
Όλο το σώμα, απʼ το σεξ
Η μέση, απʼ το γυμναστήριο
Το κεφάλι, απʼ τη μουρμούρα
Φαντασίωση
Γιατρός - Νοσοκόμα
Παρτούζα
Με την παρέα στο Φάληρο για ούζα
Ανάβει τσιγάρο
Μετά το σεξ
Κατά τη διάρκεια του σεξ
Μετά το σεξ του γείτονα
Κούνια
Για εναέρια ερωτικά «παιχνίδια»
Για τον ύπνο του μωρού
Που σε κούναγε
Προφυλακτικά
Με γεύσεις
Με ραβδώσεις
Ληγμένα
 Εσώρουχα
Δαντελωτά
Μεταξωτά
Ξεχειλωμένα
Κάλτσες
Διχτυωτές
Σοσόνια
Τρύπιες
Προσποιείται
Ότι δεν έχει αναστολές
Ότι έχει οργασμό
Ότι έχει περίοδο
Καίγεται
Από πόθο
Απ' τον πυρετό
Η γούνα του
Τραβάει
Τα μαλλιά στο σεξ
Μαλακία
Μεγάλο ζόρι
 Χτυπάει
Τον κώλο στο σεξ
Το χέρι στο τραπέζι
Το κεφάλι στο τοίχο
(του) Δίνει
Και καταλαβαίνει
Λίγη σημασία
Τόπο στην οργή
Πίνει
Σφηνάκια τεκίλα
Σόδα για να χωνέψει
Για να ξεχάσει
Κοιτάει
Επίμονα
Πονηρά
Άλλους
Μυρίζει
Κολόνια
Μπαρούτι
Η αποχέτευση
Ανυπομονεί
Να ανταμώσουν
Να γυρίσει σπίτι
Να εξαφανιστεί για πάντα
Θα σε πάρει
Από παντού
Τηλέφωνο να ρωτήσει τι μαγείρεψες
Και θα σε σηκώσει
Δείπνο
Μύδια σαγανάκι
Τραχανά
Αρχίδια καπαμά
Μετά το φαγητό
Μπαίνει κατευθείαν στο ψητό
Ανάβει τσιγάρο
Ρεύεται
Αποτρίχωση
Στο μπικίνι
Στη γάμπα
Στο μουστάκι
Στο δρόμο
Χεράκι χεράκι σαν ερωτευμένοι
Αγκαλιά σαν παλιόφιλοι
Αγκαζέ σαν συμπεθέρες
Στον ύπνο
Μουγκρίζει
Ροχαλίζει
Κλάνει
Τζάκι
Γυμνοί στη φλοκάτη
Παϊδάκια στη θράκα
Ενεργειακό που είναι οικονομικό
Γιορτάζουν
Τον Άγιο Βαλεντίνο
Την ονομαστική τους εορτή
Τις εθνικές επετείους
Βούλωσε
Η μπανιέρα
Η αρτηρία της καρδιάς
Το στόμα σου!
Κλαίει
Από ευτυχία
Από τα κρεμμύδια
Από τα νεύρα
Κάνει
Τα πάντα
Ό,τι προλαβαίνει
Τα στραβά μάτια
Να θυμηθεί
Την επέτειo
Να πληρώσει τη ΔΕΗ
Να ξεχάσει

Τίποτα δεν παραμένει το ίδιο και δεν διαρκεί αιώνια σε αυτή τη ζωή (εκτός απʼ τα πλατάνια). Τρία χαρακτηριστικά στάδια στην ερωτική σχέση ενός ζευγαριού, όσο περνάει ο καιρός. Από τον πρώτο μήνα, στον πρώτο χρόνο και αργότερα στα δέκα χρόνια πως ο Βαλεντίνος μεταλλάσσεται σε κτήνος.


Μια ενδιαφέρουσα άποψη. Βασίλη κουράγιο!




Είμαι ο Γιάννης Παπαδημητρίου, ο δημοσιογράφος από την Καθημερινή και το protagon.gr, που τον είχες διώξει άρον-άρον από το πολιτικό σου γραφείο. Τότε, η δικαιολογία που προφασίστηκες ήταν ότι οι ερωτήσεις μου δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Αρνήθηκες να ασχοληθείς με τα ποταπά ερωτήματά μου. Εσύ, ένας δήμαρχος περιωπής, που ισχυριζόσουν ότι άλλαξες τη Θεσσαλονίκη, δεν καταδεχόσουν να απαντήσεις. Ούτε για τον ορθολογισμό, την εταιρεία που είχε εγκαταστήσει το διπλογραφικό σύστημα στο Δήμο, ούτε για τη γνωριμία σου με τον Παναγιώτη Σαξώνη, ούτε για τον τρόπο που διαχειριζόσουν το δημόσιο χρήμα. Η σιωπή σου, αν και ήταν αλαζονική, έζεχνε από ενοχή. Μάλιστα, όχι μόνο δεν μου είχες απαντήσει, αλλά έβαλες δικούς σου ανθρώπους να μας βομβαρδίζουν με σχόλια, υβριστικά και μη, φωνάζοντας για την αθωότητά σου.

Να με συγχωρείς για τον ενικό, μη θεωρήσεις ότι δεν σε σέβομαι ή ότι δεν σε θαυμάζω. Απλώς, τρία χρόνια τώρα που ασχολούμαι με την υπόθεσή σου, νιώθω μια ιδιαίτερη οικειότητα. Θυμάμαι, στην τελευταία σου συνέντευξη ως δήμαρχος, στο καινούριο δημαρχιακό μέγαρο - ναι, δικό σου έργο - τη νοσταλγία να χορεύει στα μάτια σου. Ήξερες ότι η κυριαρχία σου τελειώνει. Τότε, είχα λυπηθεί. Έβλεπα τον καβαφικό άντρα να ξεδιπλώνεται μπροστά μου. Αγέρωχο, μα φοβισμένο για το τέλος. Θυμάμαι να κάθομαι απέναντί σου στο γραφείο, να φοράς την κλασική καρφίτσα και τα λουστρίνια και να με αντιμετωπίζεις με ευγενική αδιαφορία, θεωρώντας ότι είμαι μια κουφάλα από αυτές που χρειάζονταν σφράγισμα. Όπως σφράγιζες τα ανομήματά σου, που ποτέ δεν παραδέχτηκες. Μα, τι λέω, τι να παραδεχτείς;

Θυμάμαι, νεοφερμένος πέρσι στη Θεσσαλονίκη, είχα πάρει σβάρνα τους τοπικούς δημοσιογράφους να μου δώσουν στοιχεία για σένα. «Εγώ δεν έχω κάνει κανένα λάθος. Δεν μετανιώνω για τίποτα», είχες πει σε συνάδελφο από την εφημερίδα «Μακεδονία», όταν τόλμησε να σε ρωτήσει τι λάθη έχεις κάνει στην πριγκιπική σου δωδεκαετία. Θυμάμαι και τους ανθρώπους μέσα στη δημόσια υπηρεσία που προσπαθούσα να τους προσεγγίσω για να βγάλω καμιά χρήσιμη πληροφορία. Μιλούσαν εύκολα, μιλούσαν με μίσος για τον ατσαλάκωτο δήμαρχο, παραληρούσαν. Κρατούσα μικρό καλάθι, δεν πίστευα στ' αυτιά μου. Κακοήθεια σκέφτηκα, ίσως να σε ζήλευαν. Μιλούσαν οι περισσότεροι, ήθελαν όμως να κρατήσουν την ανωνυμία τους. Κάποιοι, έπιναν κι αυτοί καφέ από τις 150 καφετιέρες που είχατε παραγγείλει μέσα σε ένα χρόνο. Ωστόσο, οι πιο πολλοί φοβόντουσαν. Φοβόντουσαν μήπως το σύστημα «Παπαγεωργόπουλου» τους απολύσει, μήπως λειτουργήσει εκδικητικά.

Έμαθα για την ισόβια κάθειρξη οδηγώντας. Δυστυχώς, οι δικαστές δεν τυφλώθηκαν από τη λάμψη των μεταλλίων σου, δεν σου αναγνώρισαν πρότερο έντιμο βίο. Από το πρωί, οι ρουφιάνοι σου είναι κρυμμένοι, έχουν λουφάξει. Δεν απειλούν, τρέχουν να φτιάξουν βαλίτσες για Βουλγαρία. Όπου να’ ναι, η έρευνα θα φτάσει και στην πόρτα τους. Αντίθετα, οι εχθροί σου - απορώ πού ήταν όλοι αυτοί τόσα χρόνια - πανηγυρίζουν, με παίρνουν τηλέφωνο να μου δώσουν συγχαρητήρια για κείνα τα άρθρα. Βασίλη, ξέρω, όλοι θα πέσουν να σου πιουν το αίμα. Γίνεσαι θυσία για να εξευμενιστεί η λαϊκή οργή, τα αόρατα κέντρα εξουσίας επιδιώκουν την πολιτική σου εξόντωση.

Ψαλιδοχέρη, μη βιαστείς να με κρίνεις. Δεν χαίρομαι που μπήκες φυλακή, το γράμμα μου δεν έχει ίχνος κακίας. Σε καταλαβαίνω. Δεν σε ενοχλούν οι χειροπέδες, που έσπευσες να καλύψεις με την καπαρντίνα. Σε ενοχλεί που βγήκες από την πίσω πόρτα. Ποιος, εσύ, που αν η είσοδος δεν είχε κόκκινο χαλί, αρνιόσουν να περάσεις το κατώφλι. Βασίλη, τώρα που είσαι στα Διαβατά, τα κανάλια έχουν γεμίσει με φανατικούς υποστηρικτές του έργου σου και ορκισμένους αντιπάλους. Εσύ, δεν ξέρω πώς θα γεμίζεις εφεξής τον χρόνο σου. Κι αυτό είναι που με φοβίζει πάνω από όλα. Το Δεκέμβρη του 2011, σου είχα γράψει πως όταν είσαι κουρασμένος, δεν έχεις κουράγιο να πληρώσεις παλιά χρέη. Τώρα, σου γράφω να προσέχεις.

Όχι, δεν γελιέμαι. Εσύ δεν είσαι άνθρωπος που θα αυτοκτονήσει από τύψεις για όσα έκανες. Αλλά σε έχω ικανό να αυτοκτονήσεις γι' αυτά που έχασες. Βασίλη, κουράγιο.

Γιάννής Παπαδημητρίου
Δημοσιογράφος

Άντε να γελάσουμε λίγο...


Τη γλώσσα μας την λέμε «μητρική», μάλλον γιατί ο πατέρας μιλάει σπάνια…

Θα έχανα κιλά αλλά δεν μου αρέσει να χάνω..

Άρχισα να λέω βρομόλογα στο καλοριφέρ μπας και… ανάψει…

Όταν παντρευόσουν κ έλεγες “μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος” , μάλλον
δεν περίμενες ότι σε λίγα χρόνια ο όρκος γίνεται στόχος ζωής…

Μερικές φορές κοιτάζω κάποιους ανθρώπους και αναρωτιέμαι:είναι δυνατόν
αυτός να είναι το σπερματοζωάριο που νίκησε;

αναπολώ την εποχή που χρώσταγα μόνο μαθηματα…

Απ όλα τα είδη του πλανήτη μόνο οι άνθρωποι κι οι κάλτσες δυσκολεύονται
να βρουν ταίρι…

Μητσοτάκης σε Τατσόπουλο: Και εγώ έχω θάψει τη μιση Ελλάδα αλλα δεν το
κάνω θέμα…

Αυτό που στα γενέθλια σβήνεις τα κεράκια και όταν πεθάνεις στα ανάβουν
… δεν το καταλαβαίνω…

Το shopping πλεον εχει καταντήσει βλέπing…

Να παίζεις κρυφτό με την Αγγελική Νικολούλη.. Μη σου τύχει!

Μια χαρά πέρναγε η Χιονάτη … μαμ, κακά, και νάνοι

Το όνειρο του Πολύφημου, ήταν να γίνει διπλομάτης

Αν μπορούσες να πουλήσεις τις εμπειρίες σoυ, στην τιμή που σου κόστισαν,
θα είχες χεστεί στο τάλιρο….

Σε κάθε αστυνομικό έλεγχο όλο η ίδια ερώτηση:-Έχετε πιει;;; Έχετε
πιει;;;Παράπονο το έχω.Μία φορά να με ρωτήσουν αν έχω φάει…

Είμαστε η γενιά που πρόλαβε τα καλοριφέρ αναμένα…

Ο χρόνος ειναι σαν το string… Πίσω, δεν εχει!

Ειναι 4 κρουασάν και παίζουν πόκερ. Ποιό από τα τέσσερα θα κερδίσει;-
Το κρουασάν Με-ρέντα!

Πωπωπω τι καυτό σώμα είναι αυτό;
- Ευχαριστώ, γυμνάζομαι..
- Για το καλοριφέρ λέω.

Παίζουμε τρόικα?-Δηλαδή?
-Εσύ θα μου χρωστάς κι εγώ θα σε πηδάω..

Γιατί οι γυναίκες έχουν πολλά παπούτσια;
-Γιατί ο διάολος έχει πολλά ποδάρια…

Όσοι δεν μπορείτε να γελάσετε με τους εαυτούς σας, αφήστε να το κάνουν
οι άλλοι

Γιε μου που πας;
-Μάνα θα πάω στα φανάρια!

Μάνα έσπασα το χέρι μου 
-δεν πιστεύω να σκίστηκε η ζακετα?

"Γάμος είναι η αποτυχημένη προσπάθεια να δώσεις διάρκεια σε ένα τυχαίο
γεγονός" Albert Einstein

Οι νεοέλληνες ξοδεύουν χρήματα που δεν έχουν για να αγοράσουν
αντικείμενα που δε χρειάζονται ώστε να εντυπωσιάσουν ανθρώπους που δεν
εκτιμούν!!!!!

Συζητάνε δυο γύφτοι:
- Ρε συ, βρωμας πολυ ρε…
- Ε, ειμαι και δυο χρόνια μεγαλύτερος ρε..

Η σκληρή δουλειά θα σε ανταμείψει στο μέλλον. 
Η τεμπελιά θα σε ανταμείψει άμεσα

Ηθελα να μουνα κοριος,
να μπω στο κινητο σου,
να βλεπω που τηλεφωνας 
γαμω το κερατο σου!

Αν όλοι οι αντρες ειναι ιδιοι γιατι κανετε τοσο καιρο να διαλεξετε;

Μην μπερδευεις τον χαρακτηρα μου με την συμπεριφορα μου…
Ο χαρακτηρας ειμαι εγω..η συμπεριφορα μου εξαρταται απο εσενα…!

Το πρόβλημα όταν είσαι Θεός είναι ότι δεν μπορείς να προσευχηθείς σε
κανέναν.

Άσε, στη δουλειά έχουμε γίνει Big Brother!
- Τι; Σας έβαλαν κάμερες;
- Όχι, αλλά κάθε βδομάδα έχουμε και μια αποχώρηση…

Αγάπη μου πηρα μια ταινια για σενα και μια για μενα για το βραδυ!
-Αληθεια; Με σκεφτηκες; Τι ταινια πηρες για μένα;
-Μονωτικη…

Δεν ξέρω αν η τύχη χτυπάει την πόρτα μου μόνο μια φορα… Αυτό που ξέρω
είναι οτι η ατυχία έχει πολύ μεγαλύτερη υπομονή…

Η ευτυχία είναι σαν να κατουριέσαι πάνω σου, όλοι μπορούν να την δουν
αλλά μόνο εσυ μπορείς να νιώσεις την ζεστασιά.

Mη φοβασαι τους πειρασμους. Οσο μεγαλωνεις αρχιζουν να σε αποφευγουν..

Ακόμα και µία κοινωνία ηλιθίων είναι ταξική. Έτσι ένας ηλίθιος πλούσιος
είναι απλά πλούσιος ενώ ένας ηλίθιος φτωχός είναι απλά ηλίθιος

Καποιος με ρωτησε γιατι ξυπναω μεσημερι …
Τον κοιταω με νυσταγμενο και ολο σιγουρια υφος και απαντω απλα …
-Εχω μεγαλα ονειρα εγω ρεεε….

Σκέφτηκες ποτέ ότι όσα περιμένεις να έρθουν… ίσως περιμένουν εσένα να πας;

Οταν είμασταν μικροί παίζαμε κρυφτό με τους φίλους μας, τώρα που
μεγαλώσαμε παίζουμε κρυφτό με τα συναισθήματά μας…

Καιρός να αφήσουμε τους εγωισμούς και να κοιτάξουμε μόνο τους εαυτούς μας…

Ο γάµος είναι ο µοναδικός πόλεµος που κάποιος κοιµάται µε τον εχθρό του..

Όταν εμείς μιλάμε στο Θεό πρόκειται για προσευχή.
Όταν ο Θεός μιλάει σε εμάς πρόκειται για σχιζοφρένεια…

Μάγκες δεν αρκεί να έχετε στόχους, πρέπει να ξέρετε και σημάδι…

Το μόνο κοινό που έχουν το National Geographic και το Playboy είναι ότι
σου επιτρέπουν να δεις πολλά μέρη που ποτέ δε θα επισκεφτείς.


Aπό τη φίλη και συνεργάτη του blog Μαρία


Παύλος ο καλός ο μαθητής.......

Φίλες και φίλοι καλημέρα σας

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Τόσα χρόνια μας τάιζε "πράσινα άλογα" το ΠΑΣΟΚ...




Τόσα χρόνια μας τάιζε "πράσινα άλογα" το ΠΑΣΟΚ και δεν άνοιξε μύτη... Και τώρα πανικός... Κάναμε ολόκληρο θέμα τους κεφτέδες από αλογίσιο κρέας των ΙΚΕΑ...