Θεσσαλονίκη: Μετρό Θεσσαλονίκης: Το ΣτΕ αποφάσισε υπέρ της προσωρινής απομάκρυνσης των αρχαίων από τον σταθμό Βενιζέλου

Το έργο πρέπει να παραδοθεί μέσα σε τρία χρόνια - Τα αρχαία θα μεταφερθούν προσωρινά και θα επανατοποθετηθούν μετά το πέρας των εργασιών

Μετά από μακροχρόνιες καθυστερήσεις, διαφωνίες και αντεγκλήσεις, οι οποίες έλαβαν και έντονο πολιτικό χαρακτήρα, φαίνεται πως αποφασίστηκε πλέον η τύχη των αρχαίων που βρέθηκαν στον Σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης,  από την οποία εξαρτάται άμεσα η πορεία ολοκλήρωσης του έργου. Σύμφωνα με διαρροές, το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣtΕ) αποφάσισε,  με 13 ψήφους υπέρ και 12 κατά, την απόσπαση, μεταφορά και επανατοποθέτησή τους μετά το πέρας των εργασιών.

Η απόφαση, η οποία δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί εξ ου και δεν έχουν ενημερωθεί επισήμως οι άμεσα εμπλεκόμενοι, δηλαδή όσοι έκαναν τις προσφυγές, τα αρμόδια υπουργεία και η Αττικό Μετρό, αφορά στις αιτήσεις ακύρωσης της υπουργικής απόφασης της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη, μετά την θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), υπέρ της απόσπασης και επανατοποθέτησης των αρχαίων ευρημάτων, που κατατέθηκαν από επιστημονικούς φορείς μεταξύ των οποίων και ο Ενιαίος Σύλλογος Υπαλλήλων ΥΠΠΟΑ Αττικής, Στερεάς και Νήσων, η Πανελλήνια Ένωση Συντηρητών Αρχαιοτήτων, Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων. Οι παραπάνω φορείς χρησιμοποίησαν κάθε διαθέσιμο μέσω προκειμένου να προκριθεί η λύση της κατά χώραν διατήρησης των αρχαιοτήτων προκειμένου να μην τεθούν σε κίνδυνο κατά την μεταφορά τους.

Μετά την απόφαση του ΣτΕ, ωστόσο, ανάβει πλέον οριστικά το πράσινο φως για την μεταφορά τους στο Στρατόπεδο Π. Μελά μέχρι να ολοκληρωθεί η κατασκευή του Σταθμού Βενιζέλου οπότε και θα επανατοποθετηθούν. Η παραπάνω απαιτητική όσο και ευαίσθητη διαδικασία θα πραγματοποιηθεί με βάση την ειδική μελέτη που έχει εκπονήσει ο μηχανικός Δημήτρης Κορρές, η οποία έχει εγκριθεί από το ΚΑΣ, ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο και εκκρεμεί η υπογραφή της από την διοικητική ιεραρχία.

Οι αρχαιότητες στον Σταθμό Βενιζέλου ήρθαν στο φως το 2008 και από τότε μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει αμέτρητες συζητήσεις, αποφάσεις, διαφωνίες, ,μαραθώνιες συνεδριάσεις αλλά και πολυάριθμες δικαστικές προσφυγές με αποτέλεσμα την μακροχρόνια καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της έργου του Μετρό Θεσσαλονίκης αλλά και τον κίνδυνο να χάσει το Ελληνικό Δημόσιο τα κοινοτικά κονδύλια ύψους 700 εκατ. ευρώ λόγω της λήξη της προθεσμίας παράδοσης. Το χρονικό περιθώριο που έχει η Αττικό Μετρό για την ολοκλήρωση του έργου είναι μέχρι τον Δεκέμβριο του 2023, στόχος ο οποίος κρίνεται εφικτός.

Πώς σχολιάζει την απόφαση ο  Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων

Μετά τις διαρροές σχετικά με την απόφαση του ΣΤΕ ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων αντέδρασε με μια άτυπη ανακοίνωση στην οποία αναφέρει:

«Τις τελευταίες ώρες έχουν δει το φως της δημοσιότητας δημοσιεύματα σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ για τις αρχαιότητες του Σταθμού Βενιζέλου. Τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι το ΣτΕ απέρριψε τις προσφυγές των συλλόγων και φορέων ενάντια στην Υπουργική Απόφαση για την απόσπαση των αρχαιοτήτων του Σταθμού Βενιζέλου.

Η διαρροή τέτοιων δημοσιευμάτων από κυβερνητικούς κύκλους είναι μια ξεκάθαρα αντιθεσμική ενέργεια. Ως Σύλλογος θα τοποθετηθούμε αναλυτικά, όταν το ΣτΕ δημοσιεύσει τη σχετική απόφαση, σύμφωνα με την θεσμική διαδικασία.

Έως τότε, όμως, η κυβέρνηση θα πρέπει να απαντήσει για ποιο λόγο επέλεξε να αλλάξει τον σχεδιασμό tου Μετρό Θεσσαλονίκης, γιατί είμαστε 24 μήνες πριν την ημερομηνία παράδοσης του έργου και δεν προχωράνε οι υπόλοιποι σταθμοί, γιατί όλοι πια γνωρίζουν –και το παραδέχτηκε πρόσφατα και η Αττικό Μετρό- ότι ο σταθμός Βενιζέλου δεν θα παραδοθεί το 2023, ακόμη κι αν προχωρήσει η λύση της καταστροφής της αυθεντικότητας των αρχαιοτήτων που προέκρινε το ΥΠΠΟΑ και η Αττικό Μετρό.

Αν μάλιστα είναι αλήθεια αυτό που διακινεί η ίδια η κυβέρνηση, ότι η απόφαση πάρθηκε με οριακή πλειοψηφία 13-12, δεν έχουν και κανένα ηθικό έρεισμα να καταστρέψουν τον μοναδικό αρχαιολογικό χώρο. Αντιθέτως, τώρα είναι η ώρα να πάρουν τη γενναία απόφαση να εφαρμόσουν την τεχνική λύση της κατά χώραν διατήρησης!

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, έχοντας στο πλευρό του τη διεθνή επιστημονική κοινότητα καθώς και τους πολίτες που δρουν υπέρ της διατήρησης των αρχαιοτήτων, θα συνεχίσει τον αγώνα, με μόνο γνώμονα την προστασία των αρχαιοτήτων και το διαχρονικό παρελθόν της Θεσσαλονίκης.»

https://www.protothema.gr/culture/article/1119704/to-ste-apofasise-uper-tis-prosorinis-apomakrunsis-ton-arhaion-ston-stathmo-venizelou-tou-metro-thessalonikis/

Περισσότερα...

Γκάλοπ της Marc για το «Πρώτο ΘΕΜΑ»: Κυριαρχία Μητσοτάκη στο πολιτικό σκηνικό - Μπροστά η ΝΔ με 15,4 μονάδες έναντι του ΣΥΡΙΖΑ

 

Δείτε ολόκληρη τη δημοσκόπηση στο «Πρώτο ΘΕΜΑ», που κυκλοφορεί εκτάκτως τη Μεγάλη Παρασκευή στα περίπτερα - Ανοίγει και πάλι η ψαλίδα ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ - Καλύτερος πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης με 51,3% - Μόλις το 22% επιλέγει τον Αλέξη Τσίπρα

Αδιαμφισβήτητη είναι η κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας στο πολιτικό σκηνικό, όπως αποτυπώνουν τα ευρήματα της δημοσκόπησης της εταιρείας Marc για λογαριασμό του «ΘΕΜΑτος» που κυκλοφορεί στα περίπτερα εκτάκτως την Μεγάλη Παρασκευή.

Μετά από 22 μήνες διακυβέρνησης και 15 μήνες διαχείρισης της πανδημίας η καταγεγραμμένη μέχρι πρότινος κόπωση των πολιτών δίνει την θέση της σε μία μικρή βελτίωση στα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος και της δημοφιλίας του πρωθυπουργού την ώρα που οι πολίτες αποδοκιμάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ για την αντιπολιτευτική του τακτική.

Χαρακτηριστικά είναι τα δεδομένα που προκύπτουν κατά την ανάγνωση των στοιχείων στην πρόθεση ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων, όπου η Νέα Δημοκρατία με 39,3% διατηρεί ισχυρό προβάδισμα 16,6 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος συγκεντρώνει 22,7%. Χωρίς την αναγωγή επί των εγκύρων, η διαφορά είναι στο 15,4%, με τη ΝΔ να συγκεντρώνει ποσοστό 36,4%, έναντι 21% του ΣΥΡΙΖΑ.

Αντίστοιχη είναι η εικόνα στην «μάχη» μεταξύ Κυριάκου Μητσοτάκη και Αλέξη Τσίπρα για καταλληλότερος πρωθυπουργός, με τον κ. Μητσοτάκη να συγκεντρώνει ποσοστό 51,3% έναντι 22% του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Τέλος, η αξιωματική αντιπολίτευση φαίνεται πως «πληρώνει» δημοσκοπικά τις επιλογές, της αφού το 77,3% κρίνει αρνητικά την έως τώρα τακτική της, την ώρα μάλιστα που το 53,4% των πολιτών κρίνει θετικά το έργο της κυβέρνησης.

https://www.protothema.gr/politics/article/1119705/galop-tis-marc-gia-to-proto-thema-kuriarhia-mitsotaki-sto-politiko-skiniko-brosta-i-nd-me-154-monades-enadi-tou-suriza/

Περισσότερα...

Κύπελλο ποδοσφαίρου, ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 2-1: Ανατροπή και πρόκριση στον τελικό

Ο ΠΑΟΚ θα είναι ο αντίπαλος του Ολυμπιακού  στον τελικό του Κυπέλλου (22/5, ΟΑΚΑ) καθώς ήταν ο νικητής στο ντέρμπι των Δικεφάλων - Οι ασπρόμαυροι, έχοντας κερδίσει 0-1 στο πρώτο ματς, αν και έδωσαν γήπεδο στην ΑΕΚ είχαν τις ευκαιρίες με αποκορύφωμα το χαμένο πέναλτι του  Βιεϊρίνια στο 61' - Στο 70' ο Γαλανόπουλος έβαλε φωτιά στο ματς κάνοντας το 0-1, αλλά στο 84' ο Κρμέντσικ και στο 90'+6' ο Ζίβκοβιτς με γκολ-ζωγραφιά διαμόρφωσαν το τελικό 2-1

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο ΠΑΟΚ στο τέλος ξέρει να βγάζει νοκ άουτ την ΑΕΚ στα παιχνίδια του κυπέλλου. Οι «ασπρόμαυροι» του Πάμπλο Γκαρσία, αν και αγχώθηκαν την ώρα που ο Ανσαριφάρντ σκόραρε για την ΑΕΚ, πήραν πανάξια την πρόκριση για 21η φορά στην ιστορία τους στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας επικρατώντας με 2-1, γυρνώντας… Τούμπα το ματς με τα γκολ των Κρμέντσικ και Ζίβκοβιτς.

Ετσι ξεκίνησαν οι δύο «Δικέφαλοι» τον ημιτελικό
Ο Πάμπλο Γκαρσία έδωσε φανέλα βασικού στον Αμρ Ουάρντα για να αντικαταστήσει ο Αιγύπτιος μεσοεπιθετικός τον τραυματία Ομάρ Ελ Καντουρί.

Κατά τα άλλα η ενδεκάδα του ΠΑΟΚ δεν είχε κάποια αλλαγή ή έκπληξη, με τον Αντρέ Βιεϊρίνια να μετατίθεται στο αριστερό άκρο της τριάδας των κεντρικών αμυντικών μαζί με το δίδυμο των Ινγκασον και Βαρέλα.

Ο Πασχαλάκης παρέμεινε κάτω από τα δοκάρια, οι δύο ακραίοι μπακ-χαφ ήταν ο Ροντρίγκο (δεξιά) και ο Μπάμπα (αριστέρα) με τους Αουγκούστο και Σβαμπ οι δύο εσωτερικοί μέσοι. Στα άκρα της μεσοεπιθετικής γραμμής ήταν Ζίβκοβιτς (δεξιά) και ο Ουάρντα (αριστέρα), με τον Σφιντέρσκι στην κορυφή της επίθεσης.

Ο Μανόλο Χιμένεθ, όπως αναμενόταν, παρέταξε την ΑΕΚ με τριάδα στην άμυνα, με τον Μάνταλο μαζί με τον Ανσαριφάρντ στην κορυφή της επίθεσης.

Στο τέρμα επέστρεψε ο Τσιντώτας, τριάδα στην άμυνα οι Σβάρνας, Τσιγκρίνσκι και Νεντελτσιάρου, ο Λόπες στην αριστερή πλευρά, ο Βασιλαντωνόπουλος στη δεξιά και οι Κρίστιτσιτς, Γαλανόπουλος και Σιμάνσκι τριάδα στον άξονα.

Ο ΠΑΟΚ είχε τις πιο καλές στιγμές

Σ’ ένα νευρικό πρώτο 45λεπτο, ο ΠΑΟΚ ήταν η ομάδα που είχε τις πιο καλές στιγμές και άγγιξε το γκολ, σε αντίθεση με την ΑΕΚ που υποτίθεται ήταν η ομάδα που θα έπρεπε να βρει τρόπο για να φτάσει εκείνη σ’ ένα γκολ.

Κι όμως, η απόδοση των παικτών του Χιμένεθ ήταν το λιγότερο απογοητευτική, καλά - καλά δεν είχαν τελική προς την εστία του Πασχαλάκη, την ίδια ώρα που οι «ασπρόμαυροι» απείλησαν και άγγιξαν το 1-0, πρώτα με τη μεγάλη ευκαιρία στο τετ α τετ του Ουάρντα με τον Τσιντώτα στο 25ο λεπτό και λίγο αργότερα με την συνεργασία του Αιγύπτιου και την κεφαλιά του Σφιντέρσκι (36’).

Ο ΠΑΟΚ έπαιρνε σχετικά εύκολα αυτό που ήθελε, δεν επέτρεπε στην ΑΕΚ να πατήσει στην περιοχή του, με τους παίκτες του Γκαρσία να είναι προσηλωμένοι στο στόχο τους και αποφεύγοντας κάποιο σημαντικό λάθος στα μετόπισθεν. Δίχως επιθετικό πλάνο η Ένωση δεν μπορούσε να ελπίζει ότι θα έβρισκε τρόπο να γίνει απειλητική.

Άλλο ματς στο β’ μέρος
Ο ΠΑΟΚ έφτασε πολύ κοντά στο 1-0, αλλά ο Αντρέ Βιεϊρίνια αστόχησε από την «άσπρη βούλα» στο πέναλτι που κέρδισε ο Σφιντέρσκι, με το ρολόι να «σημαδεύει» το 60ο λεπτό.

Την ίδια ώρα ο Χιμένεθ έφερνε από τον πάγκο τρεις παίκτες (Αλμπάνης, Τάνκοβιτς και Μιτάι) σε μια προσπάθεια να αλλάξει πράγματα και να κάνει την ΑΕΚ πιο επιθετική.

Ήταν ολοφάνερο ότι από εκεί και μετά είχαμε ένα άλλο παιχνίδι. Άλλωστε για την ΑΕΚ τα χρονικά περιθώρια άρχισαν να στενεύουν. Ο Ανσαριφάρντ απείλησε από κοντά στο 67’ και τελικά οι φιλοξενούμενοι έφτασαν πρώτοι στο γκολ (0-1) με την κεφαλιά του Γαλανόπουλου στο 70ο λεπτό. Όλα άρχιζαν από την αρχή.

Η αναγκαστική διακοπή με την αλλαγή του πρώτου βοηθού Μάουρο Βιβέντσι από τον 4ο διαιτητή, Αριστοτέλη Διαμαντόπουλο έδωσε ανάσες στις δύο ομάδες. Έμεναν κάτι λιγότερο από 15 λεπτά για το φινάλε της αναμέτρησης.

Ο ΠΑΟΚ έφτασε στην ισοφάριση και σε σκορ πρόκρισης. Η επιμονή του Μπάμπα και η καταπληκτική πάσα του Νιγηριανού στον αμαρκάριστο Κρμέντσικ και η βολίδα του Τσέχου επιθετικού (84’) έφερε εκ νέου τον «Δικέφαλο του Βορρά» μια ανάσα από τον τελικό.

Η ΑΕΚ πλέον χρειάζονταν γκολ για να περάσει αυτή στον τελικό, αλλά στο δεκάλεπτο (μαζί με τις καθυστερήσεις) που απέμεινε δεν έκανε φάση και στο 90'+6 η ... ασίστ του Μιτάι κι η ποδοσφαιρική ευφυία του Ζίβκοβιτς έστειλαν τον ΠΑΟΚ στον τελικό με τον Σέρβο να σκοράρει με μία μαγική λόμπα.

Κι έτσι λογικό ήταν στο φινάλε να ακολουθήσουν οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί όλης της ασπρόμαυρης αποστολής...

MVP: Ο Ντάγκλας Αουγκούστο ήταν με διαφορά ο κορυφαίος του ΠΑΟΚ, κλέβοντας τη δόξα από τους δύο σκόρερ του «Δικεφάλου του Βορρά».

ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ: Μεγάλο παιχνίδι και καταπληκτική έμπνευση για την πάσα στο 1-1 από τον Ράχμαν Μπάμπα.

Ο ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ: Ο Κρίστιτσιτς δεν μπόρεσε να προσφέρει απολύτως τίποτα στην ΑΕΚ.

Η ΓΚΑΦΑ: Θέλει και ερώτημα; Το τραγικό λάθος του Μιτάι στη φάση του 2-1 από τον Ζίβκοβιτς.

ΤΟ ΣΤΡΑΓΑΛΙ: Ο Ντανιέλε Ντοβέρι αφού συμβουλεύτηκε και τον συμπατριώτη του Πιέρο Τζιακομέλι στο VAR καταλόγισε το πέναλτι στην ανατροπή του Σφιντέρσκι από τον Γαλανόπουλο, αντίθετα είπε όχι στο χέρι του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ στην σέντρα του Ουάρντα.

ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ GAZZETTA.GR: Ο ΠΑΟΚ πέτυχε αυτό που ήθελε. Με άγχος. Με πίεση, αλλά το πέτυχε. Με δύο νίκες (0-1 και 2-1) πανηγύρισε έξαλλα την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, όπου τον περιμένει ο Ολυμπιακός.

ΠΑΟΚ (Πάμπλο Γκαρσία): Πασχαλάκης, Ροντρίγκο, Ινγκασον, Βαρέλα, Βιεϊρίνια (77’ Μιχαηλίδης), Μπάμπα, Αουγκούστο, Σβαμπ, Α. Ζίβκοβιτς (96’ Λύρατζης), Ουάρντα (87’ Τσιγγάρας), Σφιντέρσκι (77’ Κρμέντσικ).

ΑΕΚ (Μανόλο Χιμένεθ): Τσιντώτας, Σβάρνας, Τσιγκρίνσκι, (88’ Κοσίδης), Νεντελτσεάρου, Λόπες (62’ Μιτάι), Γαλανόπουλος, Κρίστιτσιτς (62’ Τάνκοβιτς), Σιμάνσκι (62’ Αλμπάνης), Βασιλαντωνόπουλος (88’ Νταντσένκο), Μάνταλος, Ανσαριφάρντ.

Πηγή:www.gazzetta.gr

https://www.protothema.gr/sports/article/1119720/kupello-podosfairou-paok-aek-2-1-anatropi-kai-prokrisi-ston-teliko-deite-ta-gol/

 

Περισσότερα...

Κύπελλο ποδοσφαίρου, Ολυμπιακός-ΠΑΣ Γιάννινα 3-1: Με τη σφραγίδα του Ελ Αραμπί στον τελικό

 

Ο πρώτος φιναλίστ του φετινού τελικού του Κυπέλλου ποδοσφαίρου είναι ο, κάτοχος του τίτλου, Ολυμπιακός - Οι ερυθρόλευκοι με οδηγό τον Ελ Αραμπί (δύο γκολ, μία ασίστ) έκαμψαν την αντίσταση του εξαιρετικού ΠΑΣ και θα διεκδικήσουν το νταμπλ στις 22 Μαΐου

Ο Ολυμπιακός εξασφάλισε την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου για δεύτερη διαδοχική φορά. Νίκησε 3-1 στο Φάληρο τον ΠΑΣ Γιάννινα, χάρη σε δύο γκολ του Αραμπί και ένα του Μπρούμα. Ο Καρτάλης είχε μειώσει προσωρινά σε 2-1 για τους Ηπειρώτες. Αποβλήθηκε στο 90' ο Χολέμπας.

Έτσι έπαιξαν:

Ο Σα βρέθηκε κάτω από τα γκολπόστ για τον Ολυμπιακό, που παρατάχθηκε με 3-4-3. Τριάδα στην άμυνα με Χολέμπας, Παπασταθόπουλο και Σεμέδο. Αριστερά και δεξιά ως μπακ - χαφ κινήθηκαν οι Ρέαμπτσιουκ και Ανδρούτσος. Στον άξονα της μεσαίας γραμμής έπαιξαν οι Καμαρά και Εμβιλά. Στη γραμμή κρούσης η τριάδα απαρτιζόταν από Μπρούμα, Μασούρα και Αραμπί.

Για τον ΠΑΣ Γιάννινα ο Αργύρης Γιαννίκης επέλεξε το 4-2-3-1. Τερματοφύλακας ήταν ο Λοντίγκιν. Δεξιός μπακ ο Σάλιακακς, αριστερός ο Πίρσμαν, οι Εραμούσπε - Παντελάκης συνέθεσαν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Κάστρο και Ντομίνγκες αγωνίστηκαν ως αμυντικοί μέσοι. Ο Παμλίδης ξεκίνησε στο δεξί φτερό, ο Ελευθεριάδης στο αριστερό και ο Καρτάλης κινήθηκε πίσω από τον Μιλιντσεάνου.

«Τρελός» ρυθμός και πίεση ψηλά
Ο ρυθμός με τον οποίο μπήκαν στο παιχνίδι οι δύο ομάδες ήταν εξαιρετικά γρήγορος. Τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο ΠΑΣ πίεζαν ψηλά και η πρώτη τελική καταγράφηκε στο 4', με την άστοχη κεφαλιά του Αραμπί από τη σέντρα του Μασούρα. Οι Ηπειρώτες απάντησαν με το σουτ του Ελευθεριάδη μέσα από την περιοχή, το οποίο μπλόκαρε ο Σα. Ο Μπρούμα στο 13' εξαπέλυσε σουτ μέσα από την περιοχή, αλλά ο Λοντίγκιν έπεσε και μπλόκαρε. Τα δύο απανωτά κόρνερ που εκτέλεσε ο Καρτάλης, στο 14' και στο 15' προκάλεσαν ανησυχία στην «ερυθρόλευκη» άμυνα, ενώ το σουτ του Ελευθεριάδη στο 15' πέρασε δίπλα από το δεξί δοκάρι.

Ήταν καταπληκτικός ο τρόπος και η συχνότητα με την οποία άλλαζαν πλευρές σε όλο το πρώτο ημίχρονο Μασούρας και Μπρούμα. Στο 18' ο Σεμέδο έκανε αβίαστο λάθος δίνοντας πάσα στον Ελευθεριάδη, αλλά ο Παπασταθόπουλος έσπευσε να το διορθώσει. Στο ίδιο λεπτό ο Λοντίγκιν σταμάτησε και πάλι τον Αραμπί, ο οποίος τραβιόταν πολλές φορές μακριά από την περιοχή του ΠΑΣ για να πάρει μπάλα και να τη σπάσει είτε δεξιά είτε αριστερά. Μασούρας και Μπρούμα εκτός από το γεγονός ότι άλλαζαν πλευρές και ήταν εξαιρετικοί, στο 22' συνεργάστηκαν με κινηματογραφικό τρόπο, ώσπου η μπάλα έφτασε στον Αραμπί, το σουτ του οποίου μέσα από την περιοχή μπλόκαρε ο κίπερ του ΠΑΣ.


Τα δύο γκολ του Αραμπί
Τόσο ο Ανδρούτσος από δεξιά όσο και ο Ρέαμπτσιουκ από αριστερά κατάπιαν πολλά χιλιόμετρα στο 45λεπτο και από μια κούρσα του Μολδαβού προήλθε το 1-0 των γηπεδούχων. Ο Όλεγκ έκανε το γύρισμα από αριστερά, ο Μπρούμα σούταρε μέσα από την περιοχή και η μπάλα χτύπησε στο χέρι του Πίρσμαν. Ο Πολωνός διαιτητής Pawel Raczkowski καταλόγισε πέναλτι, το οποίο στο 26' αξιοποίησε ο Αραμπί γράφοντας το 1-0.

Στα λεπτά που ακολούθησαν Παπασταθόπουλος και Μιλιντσεάνου έδιναν μπόλικες μάχες, ενώ οι πρωταθλητές συνέχισαν να έχουν την κατοχή της μπάλας και να φεύγουν ταχύτατα στην επίθεση από τα άκρα. Πριν λήξει το πρώτο ημίχρονο, ο Αραμπί κατάφερε να βρει για δεύτερη φορά δίχτυα. Στο 41' ο Καμαρά έκανε το σουτ έξω από την περιοχή, η μπάλα κόντραρε, έφτασε στον Μαροκινό, ο οποίος αφού ντρίμπλαρε τον Σάλιακα, σούταρε και «εκτέλεσε» τον Λοντίγκιν (2-0).

Το 4-4-2 του Γιαννίκη και το 2-1 με Καρτάλη
Ο Αργύρης Γιαννίκης έκανε δύο αλλαγές με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου. Κρίζμαν και Μπρένερ μπήκαν στο ματς, με αποτέλεσμα το 4-2-3-1 να γίνει 4-4-2. Ο Κρίζμαν πήγε στην κορυφή μαζί με τον Μιλιντσεάνου, ο Καρτάλης πέρασε αριστερά στη μεσαία γραμμή και ο Μπρένερ στην απέναντι πλευρά. Λίγο μετά τη σέντρα ο Ολυμπιακός έφτασε μια... ανάσα από το 3-0, όταν έπειτα από ασυνεννοησία του Λοντίγκιν με τον Εραμούσπε, ο Αραμπί πλάσαρε και την τελευταία στιγμή ο Αργεντινός έβαλε το γόνατο διώχνοντας σε κόρνερ. Στο 50' οι Ηπειρώτες έδωσαν νέο ενδιαφέρον στο παιχνίδι, καθώς έβαλαν γκολ.

Ο Πίρσμαν από αριστερά έδωσε στον Καρτάλη, αυτός επιχείρησε συρτό, δεξί σουτ έξω από την περιοχή το οποίο δεν κατάφερε να αποκρούσει ο Σα (2-1).

Σαν να μην έφτανε αυτό για τον Ολυμπιακό, στο 53' ο Παντελάκης παραλίγο να γράψει το 2-2, αλλά η κεφαλιά του πέρασε ελάχιστα δίπλα από το αριστερό δοκάρι, σε μια στιγμή αδράνειας των «ερυθρόλευκων» μετόπισθεν.

Το... σόλο του Μπρούμα και η διακοπή λόγω Ραμαζανίου
Αυτό που δεν κατάφερε ο Παντελάκης, το πέτυχε τρία λεπτά αργότερα ο Μπρούμα. Ο Καμαρά έκανε κούρσα, διέσχισε πολλά μέτρα στο γήπεδο, έδωσε στον Αραμπί μέσα στην περιοχή και δεξιά. Ο Μαροκινός έδωσε τη μπάλα στον Μπρούμα, ο οποίος σούταρε με το αριστερό από το σημείο του πέναλτι και διαμόρφωσε το 3-1 στο 56'.

Αμέσως μετά το παιχνίδι διεκόπη για λίγο, καθώς λόγω του Ραμαζνίου (οι πιστοί δεν επιτρέπεται να φάνε και να πιουν κάτι από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου) οι Καμαρά, Αραμπί, Εμβιλά, Λαλά, Χασάν και Μπρούμα πήγαν στην άκρη του γηπέδου για να τσιμπήσουν κάτι και να πιουν νερό.

Από τη στιγμή που έβαλε το γκολ ο Μπρούμα μέχρι να γίνει αλλαγή, στο 71', το παιχνίδι ήταν... one man show. Ο Πορτογάλος έχασε ευκαιρία στο 64', στο 65' και στο 67'. Ειδικά στο 65', βρέθηκε απέναντι από τον Λοντίγκιν, αλλά νικήθηκε. Όλα τα λεφτά ήταν το βλέμμα του Μασούρα, στον οποίο δεν έδωσε τη μπάλα ο Ίβηρας εξτρέμ. Στο 70' ο Κάστρο ζήτησε πέναλτι για μαρκάρισμα του Σεμέδο, δίχως όμως να καταλογιστεί παράβαση από τον ρέφερι.

Από εκείνο το σημείο και μετά οι φιλοξενούμενοι έμειναν από δυνάμεις. Έκαναν απανωτά λάθη, έχαναν τις θέσεις τους και έμοιαζαν συμβιβασμένοι με την ιδέα πως δεν μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί σε βάρος τους. Στο 77' ο Μασούρας έκανε το σουτ μέσα από την περιοχή, αλλά ο Λοντίγκιν τον σταμάτησε. Στο 85' ήταν η σειρά του Μπρένερ να ζητήσει πέναλτι από μαρκάρισμα του Χολέμπας, αλλά ούτε σε αυτήν την περίπτωση έκρινε ο Πολωνός ότι έγινε αντικανονικό μαρκάρισμα. Στο 90'+1' το σουτ του Σάλιακα πέρασε άουτ, ενώ στο 90'+2' οι γηπεδούχοι ζήτησαν πέναλτι για μαρκάρισμα του Κάργα στον Ανδρούτσο. Το 3-1 έμεινε μέχρι τέλους και ο Ολυμπιακός πέρασε στον τελικό.

MVP: Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί έβαλε δύο γκολ, ενώ ήταν αυτός που έδωσε την ασίστ στη φάση του τρίτου γκολ. Ο Μαροκινός ήταν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου, ο πιο καθοριστικός, αυτός που έβαλε τις βάσεις για να κατακτηθεί η πρόκριση του Ολυμπιακού στον τελικό του Κυπέλλου.

ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ: Όσο το παιχνίδι έμενε στο 0-0, ο ΠΑΣ ήλπιζε. Ο Πίρσμαν, ωστόσο, άπλωσε το χέρι όταν σούταρε ο Μπρούμα στο 25', με αποτέλεσμα να καταλογιστεί πέναλτι. Ο Αραμπί το αξιοποίησε και άνοιξε ο δρόμος για την «ερυθρόλευκη» επικράτηση.

ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ: Ο Μπρούμα έκανε εξαιρετικό 70λεπτο. Προκάλεσε πολλά προβλήματα στην άμυνα του ΠΑΣ, έβαλε γκολ, θα μπορούσε να βάλει περισσότερα αν ήταν πιο ουσιαστικός. Από κοντά του όμως και ο Μασούρας. Αυτοί οι δύο και ο Αραμπί συνέθεσαν φοβερή τριάδα.

Η ΓΚΑΦΑ: Ο Χοσέ Χολέμπας είδε κίτρινη στο 52' και μία δεύτερη στο 90', την οποία θα μπορούσε να αποφύγει. Εκνευρίστηκε μετά το μαρκάρισμα που του έκανε ο Κάστρο, με αποτέλεσμα να απαντήσει και να αποβληθεί.

ΤΟ ΣΤΡΑΓΑΛΙ: Ο Πολωνός διαιτητής Pawel Raczkowski είχε μπόλικη δουλειά είναι η αλήθεια. Υπήρξαν μπόλικα μαρκαρίσματα μέσα στις δύο περιοχές, αλλά πέναλτι καταλόγισε μόνο στη φάση του χεριού που έκανε ο Πίρσμαν. Από εκεί και πέρα, ήταν σωστή η αποβολή του Χολέμπας, όπως και οι περισσότερες κίτρινες κάρτες που μοίρασε.

Οι συνθέσεις:
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Πέδρο Μαρτίνς): Σα, Σεμέδο, Σωκράτης, Χολέμπας, Ανδρούτσος, Ρέαμπτσουκ, Εμβιλά (83' Τιάγκο Σίλβα), Καμαρά (71' Μπουχαλάκης), Μπρούμα (71' Βαλμπουενά), Μασούρας (90'+2' Βρουσάι), Ελ Αραμπί (84' Χασάν).

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ (Αργύρης Γιαννίκης): Λοντίγκιν, Σάλιακας, Παντελάκης, Εραμούσπε (69' Κάργας), Πίρσμαν, Κάστρο, Ντομίνγκεθ, Ελευθεριάδης (46' Κρίζμαν), Καρτάλης, Παμλίδης (46' Μπρένερ) Μιλιντσεάνου (69' Λώλης).

Πηγή:www.gazzetta.gr

https://www.protothema.gr/sports/article/1119368/kupello-podosfairou-olubiakos-pas-giannina-3-1-me-ti-sfragida-tou-el-arabi-ston-teliko-deite-ta-gol/

Περισσότερα...

Μεγάλη Παρασκευή η Εκκλησία θυμάται τα Άγια Πάθη.

https://www.facebook.com/prwti.eidisi

Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γίνεται ο στολισμός του Επιταφίου στις εκκλησίες.

Αρχικά ψάλλονται οι Μεγάλες Ώρες, που περιέχουν ψαλμούς, τροπάρια, Αποστόλους, Ευαγγέλια και Ευχές.

Στη συνέχεια ψάλλεται ο Εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής και γίνεται η Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου.

Ακολούθως τοποθετείται στο Ιερό Κουβούκλιο ένα ύφασμα, πάνω στο οποίο έχει κεντηθεί ή ζωγραφιστεί ο Κύριος, νεκρός. Το ύφασμα αυτό λέγεται Επιτάφιος.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας ψάλλεται ο όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου και η υμνολογία είναι σχετική με την ταφή του Κυρίου από τους Ιωσήφ και Νικόδημο και την κάθοδο της ψυχής Του στα σκοτεινά βασίλεια του Άδη.

Σχετικά τα τροπάρια: «Ο ευσχήμων Ιωσήφ…» και «Ότε κατήλθες προς τον θάνατον…»

Όταν ο Κύριος απέθανε, το σώμα Του μπήκε στον τάφο, η δε ψυχή του ενωμένη με την Θεότητά του κατήλθε στον Άδη και αφού τον νίκησε απελευθέρωσε τις ψυχές. Και την τρίτη ημέρα ενώθηκε και πάλι η Ψυχή με το Σώμα και το Σώμα Ανέστη εκ Νεκρών. Έτσι νικήθηκε ο Άδης και ο θάνατος.

Κατά τη διάρκεια της ακολουθίας ψάλλονται σε τρεις στάσεις (μέρη) τα λεγόμενα Εγκώμια, μικρά τροπάρια, πολύ αγαπητά στο λαό, αγνώστου ποιητή.

Τα πιο γνωστά είναι: «Η ζωή εν τάφω…», «Άξιον εστί μεγαλύνειν…», «Αι γενεαί πάσαι…» και «Ω γλυκύ μου Έαρ…»

Στη συνέχεια γίνεται η Περιφορά του Επιταφίου, εκτός του ναού και στα όρια της ενορίας.

Μετά την επάνοδο του Επιταφίου στην εκκλησία διαβάζεται περικοπή από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (κζ’ 62-66):

Αρχιερείς και Φαρισαίοι πηγαίνουν στον Πόντιο Πιλάτο και του ζητούν να σφραγίσουν τον τάφο, επειδή θυμούνται ότι ο Κύριος σε μια αποστροφή των λόγων του είχε πει ότι σε τρεις ημέρες θα αναστηθεί. Ο Πιλάτος τούς δίνει την άδεια.

Τροπάρια

Ο ευσχήμων Ιωσήφ

από του ξύλου καθελών

το άχραντόν σου σώμα,

σινδώνι καθαρά

ειλήσας και αρώμασιν,

εν μνήματι καινώ

κηδεύσας απέθετο.

Ότε κατήλθες προς τον θάνατον,

η ζωή η αθάνατος,

τότε τον άδην ενέκρωσας

τη αστραπή της Θεότητας·

ότε δε και τους τεθνεώτας

εκ των καταχθονίων ανέστησας,

πάσαι αι δυνάμεις

των επουρανίων εκραύγαζον·

Ζωοδότα Χριστέ

ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Εγκώμια

Η ζωή εν τάφω

κατετέθης, Χριστέ,

και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,

συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

Άξιον εστί

μεγαλύνειν σε των πάντων κτίστην·

τοις σοις γαρ παθήμασιν έχομεν

την απάθειαν, ρυσθέντες της φθοράς.

Αι γενεαί πάσαι

ύμνον τη ταφή σου

προσφέρουσι, Χριστέ μου.

Ω γλυκύ μου έαρ,

γλυκύτατον μου τέκνον,

που έδυ σου το κάλλος.

ΑΓΙΑ και ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

Μία ακόμα από τις Αγιογραφίες μου.
Δύο βασικά γεγονότα χαρακτηρίζουν τις ιερές ακολουθίες της Αγίας και Μεγάλης Πέμπτης: ο Μυστικός Δείπνος του Κυρίου Ιησού Χριστού με τους μαθητές Του και η προδοσία του Ιούδα. Το βαθύτερο νόημα και των δύο αυτών γεγονότων είναι η αγάπη . Ο Μυστικός Δείπνος είναι η εσχατολογική αποκάλυψη της σωτηριώδους αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, της αγάπης που είναι η καρδιά της σωτηρίας.

Η προδοσία του Ιούδα αποκαλύπτει ότι η αμαρτία, ο θάνατος και η αυτοκαταστροφή οφείλονται επίσης στην αγάπη · αλλά σε μια αγάπη καταστροφική, μια αγάπη που διαιρεί, διαλύει και οδηγεί εκεί που κάθε άλλο παρά αγάπη κυριαρχεί. Ακριβώς εδώ βρίσκεται το μυστήριο τούτης της μοναδικής ημέρας, της Μεγάλης Πέμπτης. Οι ιερές ακολουθίες της, όπου το φως και το σκοτάδι, η χαρά και η λύπη είναι παράξενα αναμειγμένα, μας προκαλούν σε μια επιλογή από την οποία εξαρτάται ο τελικός προορισμός του καθενός από μας.

«Προ δε της εορτής του Πάσχα ειδώς ο Ιησούς ότι ελήλυθεν αυτού η ώρα... αγαπήσας τους ιδίους τους εν τω κόσμω, εις τέλος ηγάπησεν αυτούς...» (Ιω. 13, 1). Για να καταλάβουμε το νόημα του μυστικού Δείπνου θα πρέπει να τον δούμε σαν τέλος της μεγαλειώδους ενέργειας της Θείας Αγάπης, η οποία άρχισε με τη δημιουργία του κόσμου και τώρα ολοκληρώνεται με το Θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού.

«Ο Θεός αγάπη εστίν» (Α' Ιω. 4, . Και το πρώτο δώρο της Αγάπης ήταν η ζωή . Το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής ήταν η κοινωνία. Για να ζήσει ο άνθρωπος έπρεπε να τρώει και να πίνει, να συμμετέχει στη ζωή του κόσμου. Έτσι ο κόσμος ήταν θεία αγάπη που έγινε τροφή, έγινε Σώμα του ανθρώπου. Και όντας ζωντανός, δηλαδή συμμετέχοντας στον κόσμο, ο άνθρωπος έπρεπε να ζει σε κοινωνία με τον Θεό, να βρει νόημα στον Θεό, να βρει σ' Αυτόν το περιεχόμενο και το τέλος της ζωής του. Κοινωνία με τον κόσμο – το δημιούργημα του Θεού – ήταν πραγματική κοινωνία με τον Θεό.

Ο άνθρωπος έλαβε την τροφή του από τον Θεό και κάνοντας την σώμα του και ζωή του, πρόσφερε ολόκληρο τον κόσμο στον Θεό μεταμορφώνοντας τον σε ζωή «εν Χριστώ». Η αγάπη του Θεού έδωσε στον άνθρωπο ζωή, η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό μεταμόρφωσε αυτή τη ζωή σε κοινωνία με τον Θεό. Αυτός ήταν ο Παράδεισος . Η ζωή στον παράδεισο ήταν, πραγματικά, ευχαριστιακή . Μέσα από τον άνθρωπο και την αγάπη του για τον Θεό, όλη η δημιουργία επρόκειτο να αγιαστεί και να μεταμορφωθεί σ' ένα μυστήριο της Θείας Παρουσίας και ο άνθρωπος θα ήταν ο λειτουργός αυτού του μυστηρίου.

Με την αμαρτία όμως ο άνθρωπος έχασε αυτή την ευχαριστιακή ζωή. Την έχασε γιατί έπαψε να βλέπει τον κόσμο σαν μέσο επικοινωνίας με τον Θεό, και τη ζωή του σαν ευχαριστία, σαν λατρεία και ευγνωμοσύνη... Αγάπησε τον εαυτό του για τον εαυτό του και τον κόσμο για τον κόσμο. Έκανε τον εαυτό του και τον κόσμο αυτοσκοπό. Αγάπησε τόσο τον εαυτό του ώστε τον έκανε το κέντρο, το περιεχόμενο και το τέλος της ύπαρξης του. Πίστεψε ότι η πείνα και η δίψα του, δηλαδή η εξάρτηση της ζωής του από τον κόσμο, θα μπορούσε να ικανοποιηθεί από αυτόν τον κόσμο, από την τροφή που προσφέρει ο κόσμος. Αλλά ο κόσμος και η τροφή, από τη στιγμή που αποχωρίζονται από το αρχικό μυστηριακό νόημα τους – σαν μέσα επικοινωνίας με τον Θεό – από τη στιγμή που δεν προσλαμβάνονται σαν δώρα του Θεού και δεν ικανοποιούν την πείνα και τη δίψα για τον Θεό, παύουν να προσφέρουν κάποια ικανοποίηση και κάποιο πλήρωμα. Με αλλά λόγια, όταν ο Θεός δεν είναι πια το αληθινό περιεχόμενο και το νόημα της ζωής του κόσμου, παύει να ικανοποιείται η πείνα και η δίψα γιατί ο κόσμος δεν έχει αυτοζωή... Έτσι τοποθετώντας σ' αυτά την αγάπη του ο άνθρωπος ξέκοψε από το μόνο αντικείμενο όλης της αγάπης, όλης της πείνας, όλων των επιθυμιών. Και πέθανε. Πέθανε γιατί ο θάνατος είναι η αναπόφευκτη «αποσύνθεση» της ζωής της ξεκομμένης από τη μόνη πηγή και το αυθεντικό περιεχόμενο.

Ο άνθρωπος αντί να βρει ζωή σ' αυτόν τον κόσμο και στην τροφή που του προσφέρει ο κόσμος, βρήκε το θάνατο. Η ζωή έγινε πια κοινωνία με το θάνατο αντί να μεταμορφώνει τον κόσμο μέσα από την πίστη, την αγάπη, τη λατρεία του Θεού και την κοινωνία μαζί Του. Ο άνθρωπος υποτάχτηκε εξ ολοκλήρου στον κόσμο, έπαψε να είναι ο λειτουργός του και έγινε ο σκλάβος του. Με την αμαρτία του ολόκληρος ο κόσμος έγινε ένα απέραντο νεκροταφείο όπου οι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι σε θάνατο διότι είναι «καθήμενοι εν χώρα και σκιά θανάτου...» (Ματθ. 4, 16).

Αν και ο άνθρωπος πρόδωσε, ο θεός όμως έμεινε πιστός στον άνθρωπο, δεν έστριψε τα νώτα του. «Ου γαρ απεστράφης το πλάσμα σου εις τέλος, ο εποίησας Αγαθέ, ουδέ επελάθου έργου χειρών σου, αλλ' επεσκέψω πολυτρόπως δια σπλάχνα ελέους σου». (Ευχή από τη Θεία Λειτουργία του Μεγ. Βασιλείου). Ένα καινούργιο θεϊκό έργο άρχισε · το έργο της απολύτρωσης και της σωτηρίας. Και ολοκληρώθηκε, το έργο αυτό, με τον Χριστό, τον Υιό του Θεού, ο οποίος, για να επανορθώσει τον άνθρωπο στο «αρχαίο κάλλος» του και να επαναφέρει τη ζωή στο επίπεδο της κοινωνίας με το Δημιουργό της, έγινε Άνθρωπος. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση μας με όλα τα χαρακτηριστικά της: την πείνα, τη δίψα, τη λαχτάρα για αγάπη, για ζωή. Στο πρόσωπο του ενανθρωπίσαντος Χριστού αποκαλύφθηκε η αληθινή ζωή η οποία είχε αρχικά δοθεί στον άνθρωπο σαν πλήρης και τέλεια Ευχαριστία, σαν πλήρης και τέλεια κοινωνία με τον Θεό. Ο Θεάνθρωπος Χριστός αρνήθηκε τον βασικό ανθρώπινο πειρασμό: να ζήσει «επ' άρτω μόνο». Αποκάλυψε ότι ο Θεός και η Βασιλεία Του είναι ο πραγματικός άρτος, η πραγματική ζωή του ανθρώπου. Αυτή την τέλεια ευχαριστιακή Ζωή, τη γεμάτη από τον Θεό – και κατά συνέπεια θεία και αθάνατη ζωή – την έδωσε σε όλους τους πιστούς Του. Δηλαδή οι πιστοί στον θεό βρίσκουν σ' Αυτόν το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής τους. Ακριβώς αυτό είναι το βαθύτερο, το υπέροχο νόημα του Μυστικού Δείπνου.

Ο Ιησούς Χριστός πρόσφερε τον Εαυτό Του σαν την αληθινή, την ουσιαστική τροφή του άνθρωπου, γιατί η ζωή του Χριστού είναι η αληθινή ζωή. Έτσι η κίνηση της Θείας Αγάπης που είχε αρχίσει στον Παράδεισο με την προσφορά του Θεού «από παντός ξύλου εν τω Παραδείσω βρώσει φάγη» (γιατί τροφή είναι η ζωή του ανθρώπου) φτάνει τώρα στην αποκορύφωση της με κείνο το θεϊκό «λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου...» (γιατί ο Θεός είναι η ζωή του ανθρώπου). Ο Μυστικός Δείπνος, λοιπόν, είναι η αποκατάσταση του Παραδείσου της τρυφής , αποκατάσταση της ζωής σαν Ευχαριστία και Κοινωνία.

Αλλά αυτή η ώρα της έσχατης Αγάπης είναι επίσης και η ώρα της έσχατης προδοσίας. Ο Ιούδας εγκαταλείπει το φως που πλημμύριζε το «Μέγα Ανώγαιον» και μπαίνει στο σκοτάδι. «Λαβών ουν το ψωμίον εκείνος ευθέως εξήλθεν · ην δε νυξ» (Ιω. 13, 30). Γιατί έφυγε; Διότι αγαπούσε , απαντάει το Ευαγγέλιο. Και αυτή η μοιραία (θανατηφόρα) αγάπη τονίζεται επαναληπτικά στους ύμνους της Μεγάλης Πέμπτης. «Ο τρόπος σου δολιότητος γέμει, παράνομε Ιούδα · νοσών γαρ φιλαργυρίαν, εκέρδησας μισανθρωπίαν · ει γαρ πλούτον ηγάπας, τι τω περί πτώχειας διδάσκοντι εφοίτας; ει δε και εφίλεις, ίνα τι επώλεις τον ατίμητον;...». Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι αντικείμενο της αγάπης του Ιούδα ήταν ο «χρυσός». Ο χρυσός , το χρήμα εδώ αντιπροσωπεύει όλες τις διεστραμμένες και καταστρεπτικές αγάπες που οδηγούν τον άνθρωπο στην άρνηση του Θεού. Είναι, στην πραγματικότητα αγάπη κλεμμένη από τον Θεό και ακριβώς γι' αυτό ο Ιούδας είναι ο κλέφτης. Και όταν κάποιος δεν αγαπάει τον Θεό και γενικά η αγάπη του δεν προέρχεται από τον Θεό, ακόμα και τότε ο άνθρωπος αγαπάει και επιθυμεί – γιατί είναι δημιουργημένος ν' αγαπάει και η αγάπη είναι η φύση του – αλλά ένα σκοτεινό και αυτοκαταστροφικό πάθος τον οδηγεί στο θάνατο.

Κάθε χρόνο καθώς γιορτάζουμε τη μεγάλη αυτή ημέρα της Αγίας Πέμπτης και βυθιζόμαστε στο ατέρμονο φως της και στα απύθμενα βάθη των νοημάτων της ημέρας αυτής, η ίδια αποφασιστική ερώτηση απευθύνεται στον καθένα από μας: εγώ ανταποκρίνομαι στην αγάπη του Θεού και την αποδέχομαι σαν ζωή μου, ή ακολουθώ τον Ιούδα μέσα στο σκοτάδι της νύχτας του;

Οι ακολουθίες της Μεγάλης Πέμπτης περιλαμβάνουν τον Όρθρο, τον Εσπερινό και ακολουθεί η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Παλαιά στους Καθεδρικούς Ναούς τελούσαν την ειδική ακολουθία του «Νιπτήρος» μετά τη Θεία Λειτουργία. Σήμερα αυτό γίνεται σε ελάχιστα μοναστήρια. Ενώ ο Διάκονος διαβάζει το Ευαγγέλιο, ο Επίσκοπος (ή ο Ηγούμενος) πλένει τα πόδια δώδεκα ιερέων (ή μοναχών), γεγονός που θυμίζει ότι η αγάπη του Χριστού είναι το θεμέλιο της ζωής της Εκκλησίας και χαρακτηρίζει όλες τις σχέσεις μέσα στην Εκκλησία. Επίσης στις πρώτες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες συνηθιζόταν παλαιά να γίνεται τη Μεγάλη Πέμπτη η ακολουθία του Αγίου Μύρου το οποίο χρησιμοποιείται στο μυστήριο του Αγίου Χρίσματος. Σήμερα όμως το Άγιο Μύρο ετοιμάζεται μόνο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως σε ειδική ακολουθία τη Μεγάλη Πέμπτη. Στην ακολουθία αυτή παίρνουν μέρος ο Οικουμενικός Πατριάρχης, o ι Μητροπολίτες και όλος ο κλήρος του Αγίου Θρόνου. Με το Άγιο Χρίσμα που παίρνουμε μετά τη βάπτιση μας δεχόμαστε τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Έτσι η καινούργια αγάπη, που φέρνει ο Χριστός στη γη, μας σφραγίζει την ημέρα που, σαν νέα μέλη, μπαίνουμε στην Εκκλησία .

Στον Όρθρο τα τροπάρια τονίζουν το θέμα της ημέρας που είναι η αντίθεση ανάμεσα στην αγάπη του Χριστού και στην «ακόρεστη ψυχή» του Ιούδα. Ένα από τα πολλά τροπάρια μας λέει:
«Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί, εν τω νιπτήρι του Δείπνου εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσσεβής φιλαργυρίας νοσήσας εσκοτίζετο · και ανόμοις κριταίς σε τον δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων εραστά, τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον · φεύγε ακόρεστον ψυχήν, την Διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε, δόξα σοι»

Το Ευαγγελικό ανάγνωσμα (Λουκά 22, 1-39) είναι η εξιστόρηση των γεγονότων που έγιναν σε κείνο το «ανώγαιον μέγα εστρωμένον». Ακολουθεί ο ωραιότατος κανόνας – γεμάτος με θεολογικά νοήματα – ποίημα Κοσμά Μονάχου: «Τμηθείση τμάται, πόντος ερυθρός...». Αυτός μας δίνει την ώθηση για αυτοσυγκέντρωση και σκέψη πάνω στο εσχατολογικό νόημα του Μυστικού Δείπνου. Ο τελευταίος Ειρμός της 9ης Ωδής μας καλεί να πάρουμε μέρος στο αθάνατο τραπέζι που με δεσποτική φιλοξενία μας παρέχει ο Κύριος:

«Ξενίας δεσποτικής και αθανάτου τραπέζης, εν υπερώω τόπω, ταις υψηλαίς φρεσί, πιστοί, δεύτε απολαύσωμεν, επαναβεβηκότα Λόγον, εκ του Λόγου μαθόντες, ον μεγαλύνομεν»

Στον Εσπερινό μετά το «Κύριε, εκέκραξα προς σε...» στα ιδιόμελα των Αίνων που ακολουθούν τονίζεται η φοβερή πνευματική παρακμή του Ιούδα: Η προδοσία. Αντιπροσωπευτικό είναι το εξής στιχηρό:

«Ιούδας ο δούλος και δόλιος, ο μαθητής και επίβουλος, ο φίλος και διάβολος, εκ των έργων απεφάνθη. Ηκολούθει γαρ τω Διδασκάλω, και καθ' εαυτόν εμελέτα την προδοσίαν · έλεγεν εν εαυτώ · Παραδώσω τούτον, και κερδήσω τα συναχθέντα χρήματα · Επεζήτει δε και το μύρον πραθήναι, και τον Ιησούν δόλω κρατηθήναι · Απέδωκεν ασπασμόν, παρέδωκε τον Χριστόν και ως πρόβατον επί σφαγήν, ούτως ηκολούθει, ο μόνος εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος»

Μετά την Είσοδο του ιερού Ευαγγελίου διαβάζονται τρία αναγνώσματα από την Παλαιά Διαθήκη:

1) Έξοδος 19, 10-19. Ο Θεός «εν γνόφω» κατέρχεται στο όρος Σινά και ο Μωυσης με το λαό εξέρχεται σε συνάντηση Του. Αυτό προεικονίζει την έλευση του Χριστού στον κόσμο και μάλιστα στην Ευχαριστιακή συνάντηση.

2) Ιώβ 38, 1-23, 42, 1-5. Ο Θεός συνομιλεί με τον Ιώβ, και ο Ιώβ άπαντα: «... τις δε αναγγέλλει μοι α ουκ ήδειν, μεγάλα και θαυμαστά, α ουκ επιστάμην;» Και αυτά τα «μεγάλα και θαυμαστά» εκπληρώνονται τώρα σε τούτο το υπέρλαμπρο «Ανώγαιον» με τα ύψιστα Δώρα: το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

3) Ησαΐας 50, 4-11. Οι προφητείες για τα Πάθη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. «Τον νώτον μου έδωκα εις μάστιγας, τας δε σιαγόνας μου εις ραπίσματα, το δε πρόσωπον μου ουκ απέστρεψα από αισχύνης εμπτυσμάτων...»

Στον Απόστολο διαβάζεται από την Α' προς Κορινθίους Επιστολή (11, 23-32) η περιγραφή του Μυστικού Δείπνου και το νόημα της Θείας Κοινωνίας όπως τα δίνει ο Απόστολος Παύλος.

Το Ευαγγελικό ανάγνωσμα που ακολουθεί, είναι το μεγαλύτερο σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, και είναι κομμάτια και από τα τέσσερα Ευαγγέλια. Αναφέρει όλη την ιστορία του Μυστικού Δείπνου, της προδοσίας του Ιούδα, και της σύλληψης του Ιησού Χριστού στον κήπο της Γεσθημανής.

Ακολουθεί η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, όπου αντί του Χερουβικού Ύμνου και του Κοινωνικού ψάλλεται ο ύμνος που λέμε πάντα πριν από τη Θεία Κοινωνία:

«Του Δείπνου σου του μυστικού σήμερον, Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε · ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω, ου φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας. Αλλ' ως ο ληστής ομολογώ σοι · Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία σου»

Πρωτοπρεσβυτέρου Αλεξάνδρου Σμέμαν,
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Μεγάλη Αγία Τετάρτη

Μία ακόμη από τις Αγιογραφίες μου.

Το Άγιο Ευχέλαιο και η Ακολουθία του Νιπτήρος - Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω

Tην Μεγάλη Τετάρτη η Εκκλησία θυμάται το γεγονός της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια αμαρτωλή (πόρνη) γυναίκα. Νωρίς το απόγευμα ψάλλεται η Ακολουθία του Ευχελαίου. Ο ιερέας χρίει τους πιστούς με Μύρο, που είναι η απτή απόδειξη της Χάριτος του Θεού, προκειμένου να συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους.

Το βράδυ ψάλλεται στις Εκκλησίες ο Όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης. Στην υμνολογία κυριαρχούν τα γεγονότα της νίψεως των ποδών των αποστόλων υπό του Κυρίου,του Μυστικού Δείπνου, της προσευχής του Κυρίου προς τον πατέρα του στην Γεθσημανή πριν από την σύλληψή του και της προδοσίας του Κυρίου από τον Ιούδα. Το βασικό τροπάριο της ημέρας Ότε οι ένδοξοι μαθηταί αποδίδεται στον Ρωμανό τον Μελωδό.

Ευαγγέλιο (Κατά Λουκά κβ’ 1-39)

Οι Ιουδαίοι θέλουν να φονεύσουν τον Ιησού, χωρίς να προκαλέσουν το λαό, τον οποίο εφοβούντο. Ο Ιούδας καταστρώνει με τους αρχιερείς και γραμματείς το σχέδιο της προδοσίας. Μυστικός Δείπνος.

Μεγάλη Τετάρτη– Γυνή, βαλούσα σώματι Χριστού μύρον, Την Νικοδήμου προύλαβε σμυρναλόην.

Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.

Εορτολόγιο– Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι’ αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ’ όλους ο Ιούδας.

Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ’ το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.

Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.

Το μυστήριο του Aγίου Ευχελαίου

Την Μεγάλη Τετάρτη, το πρωί , αναφέρει το vimaorthodoxias,γίνεται η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία και το απόγευμα ή το βράδυ γίνεται το Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου, όπου ο παπάς διαβάζει επτά Ευαγγέλια και επτά ευχές για να ευλογήσει λάδι που το χρησιμοποιούμε για τη θεραπεία ψυχικών και σωματικών ασθενειών.

Μετά την ακολουθία του Ευχελαίου ο ιερέας σταυρώνει τους πιστούς με λάδι στο μέτωπο, τα μάγουλα, το πρόσωπο και τα χέρια.Το ευχέλαιο, που γίνεται στις εκκλησίες, σε μερικούς τόπους, όπως στον Πόντο, γινόταν και στο σπίτι. Στα αντικείμενα που ευλογούνται στη διάρκεια αυτής της τελετής, αποδίδεται ξεχωριστή θεία ιδιότητα και δύναμη.

Στα Κοτύωρα, ο παπάς τη Μεγάλη Τετάρτη, γύριζε στα σπίτια για ευχέλαιο. Είχαν σε κάθε σπίτι, έτοιμα αυγά ωμά, αλεύρι και αλάτι. Ο παπάς τους έκανε ευχέλαιο και τη Μεγάλη Πέμπτη αφού έβαφαν τα αυγά, τα πήγαιναν μαζί με το “ευχελιασμένο” αλεύρι και το αλάτι, στην Εκκλησία στον Εσπερινό, μέσα σε καλαθάκια σκεπασμένα καλά με πανί.

Στη Σπάρτη, τρώνε κάθε πρωί, ένα κομμάτι από αυτό το αλεύρι. Τότε παρασκευάζεται και η νέα ζύμη, το προζύμι της χρονιάς.

Η ζύμη του ψωμιού, μπορεί λόγω πολυκαιρίας και μακρόχρονης χρήσης να χάσει την αρχική της δύναμη και καθαρότητα. Για αυτό πρέπει να ανανεωθεί και να αποκτήσει νέα πλήρη δύναμη.

Στην Αθήνα, τη Μεγάλη Τετάρτη, η εκκλησάρισσα, πήγαινε από σπίτι σε σπίτι και μάζωνε αλεύρι και το ζύμωνε χωρίς προζύμι. Ο παπάς, ακουμπούσε απάνω το Σταυρό με το Τίμιο Ξύλο και το ζυμάρι ανέβαινε. Αυτό θα ήταν το προζύμι της χρονιάς. Η εκκλησάρισσα το μοίραζε κατόπιν στα σπίτια. Με αυτό, ζυμώνουν και τις κουλούρες της Λαμπρής.

#Πρωτη_ειδηση 

Περισσότερα...