Το δικό μου κανάλι

Το δικό μου κανάλι
You tube

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Για το καλό του χρόνου:Βασιλόπιτα με σαμπάνια





Πρωτότυπη και γευστική!
Υλικά:

300 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
110 γρ. σιμιγδάλι ψιλό
1 κ. του γλυκού μπέικιν πάουντερ
125 γρ. βούτυρο αγελάδος και λίγο ακόμα για την φόρμα
220 γρ. ζάχαρη άχνη
250 γρ. κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά 250 γρ. αφρώδες λευκό κρασί τύπου σαμπάνιας
Εκτέλεση:

Ανακατεύουμε σε ένα μπολ το αλεύρι, το σιμιγδάλι και το μπέικιν πάουντερ. Χτυπάμε στη μεσαία ταχύτητα του μίξερ, με το φτερό, το βούτυρο με την άχνη έως ότου το μείγμα ασπρίσει και αφρατέψει. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170* C. Σταματάμε το μίξερ και ενσωματώνουμε την κρέμα γάλακτος, ανακατεύοντας απαλά με μια κουτάλα. Ρίχνουμε εναλλάξ μέσα στον κάδο το μείγμα του αλευριού και την σαμπάνια ανακατεύοντας ελαφρώς με την κουτάλα, αλλά χωρίς να επιμείνουμε ιδιαίτερα, γιατί το μείγμα θα χάσει τον όγκο του. Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μια στρογγυλή φόρμα του κέικ διαμέτρου 20 – 22 εκ. με τρύπα στη μέση(προαιρετικά) και αδειάζουμε σε αυτή το μείγμα. Ψήνουμε τη βασιλόπιτα για 50′ λεπτά περίπου. Αφήνουμε την βασιλόπιτα να κρυώσει για τουλάχιστον 30′ λεπτά μέσα στη φόρμα, την ξεφορμάρουμε σε μια πιατέλα και την πασπαλίζουμε με άχνη.
Tips

Στα 50’΄λεπτά ελέγχουμε την βασιλόπιτα με ένα μαχαίρι. Θα πρέπει βυθίζοντας το μαχαίρι η λάμα να βγαίνει καθαρή. Αν χρειάζεται ψήνουμε για λίγο ακόμα.
Καλή σας όρεξη!!!

Καλημέρα σας να τα πούμε;



ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Πάει ο παλιός ο χρόνος
ας γιορτάσουμε παιδιά
και του χωρισμού ο πόνος
ας κοιμάται στη καρδιά.

Καλή χρονιά, καλή χρονιά,
χαρούμενη, χρυσή πρωτοχρονιά.. (δις)

Γέρε χρόνε φύγε τώρα
παει η δική σου η σειρά
ήρθε ο νέος με τα δώρα,
με τραγούδια και χαρά.

Καλή χρονιά, καλή χρονιά,
χαρούμενη, χρυσή πρωτοχρονιά.. (δις)

Μα κι αν φεύγεις πια μακριά μας
στην καρδιά μας πάντα ζει
κάθε λύπη και χαρά μας
που περάσαμε μαζί.

Καλή χρονιά, καλή χρονιά,
χαρούμενη, χρυσή πρωτοχρονιά.. (δις)

Όλα γύρω χιονισμένα
όλα γύρω παγωνιά
μα θα λιώσουν ένα ένα
με τη νέα τη χρονιά.

Καλή χρονιά, καλή χρονιά,
χαρούμενη, χρυσή πρωτοχρονιά.. (δις








Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Άρθρο: Οχηματαγωγό-Επιβατικό κλειστού τύπου; ή ferry boat καλοκαιρινής ακτοπλοϊκής γραμμής Πάτρας -Κέρκυρας;!!



αυτό είναι το «Norman Atlantic»

Όταν χθες γράφαμε το τακτικό σχόλιο δεν θα μπορούσαμε
να σκεφτούμε ότι στο βόριο Ιόνιο θα υπήρχαν τριτοκοσμικές συνθήκες στο "ferry boat"  έτσι το αποκαλώ η εικόνα αυτό δείχνει δηλαδή η πρύμνη  του ένα τέτοιο σκάφος με 12 μποφόρ με 5-7 μέτρα
κύματα  ούτε οι  Ελληνικές ούτε οι Ιταλικές αρχές έπρεπε να επιτρέψουν απόπλου και με πλήρη φορτίο και από ότι δείχνουν οι πληροφορίες και οι μαρτυρίες επιβατών που σώθηκαν όλα ήταν πλημμελή και κάκιστα και το καράβι οχηματαγωγό; επιβατικό όχι.
Σήμερα μαθαίνουμε ότι ένα πολεμικό της Ιταλίας (san giorgio) (έχει 180 ψυχές από την διάσωση και είναι ακόμη στο σημείο!!!!!!
Πριν λίγο μάθαμε ότι το πολεμικό με τους διασωθέντες ανθρώπους
θα παραμείνει στο σημείο και αύριο Τετάρτη!!!!!!!!
Πραγματικά Ιταλία-Μαλαισία και Ελλάδα ανταγωνίζονται  ποια θα πάρει το νόμπελ: ΑΛΑΛΟΥΜ ασυνεννοησίας και εγωισμού των αρχών τους.
Είναι δυνατό να μη γνωρίζουν με τα  τόσο αυστηρά παγκόσμια μέτρα ελέγχου  που έχουν υποχρέωση τα κράτη να κάνουν αυτό που πρέπει
δηλαδή το αυτονόητο;

 Να μη γνωρίζουν πόσοι είναι οι επιβάτες σε ένα ελεγχόμενο μέρος, που είναι το καράβι;
Δεν ξέρω  τι μέτρα θα λάβουν οι Ιταλοί εναντίον της εταιρίας αυτής
αλλά εδώ εμείς έχουμε σοβαρές  ευθύνες  γιατί από την Πάτρα επετράπη η αναχώρηση ,και ότι είχε ή έχει και πολλούς λαθραίους!!!!
Είναι δυνατό;
Πληροφορία τελευταίας στιγμής: Με τις λίστες επιβατών
Οι Ιταλοί τις  θεωρούν ..πλαστές!!!! και οι αγνοούμενοι πάνω από 30!!!!!
Μιλάμε μία μεγάλη ναυτική τραγωδία μετά από πυρκαγιά
σε κοντινές ακτές Ελλάδος-Αλβανίας-Ιταλίας
Αλλά τώρα επιτροπές κ.τ.λ.π … χρόνια θα πάει και αυτή η υπόθεση!!!
Η  βουλή κλείνει σε λίγη ώρα.
 Εκλογές έχουμε!!!! Το είπε ο Τσίπρας και ο Σαμαράς αποφάσισε,
όπως θέλετε το κρίνετε.
Και η Μακρή πανηγύρισε στο αποτέλεσμα για την εκλογή προέδρου!!!! 
Υψώνοντας τα δύο χέρια της όπως βάζει η ομάδα …γκόοολλλ!!
Πείρε την ευκαιρία εφημερίδα και την έκανε πρωτοσέλιδο για την
πράξη της αυτή!!!
Τέτοια θα κοιτάμε…
Αθάνατη Ελλάδα που μας πρέπει.



Pama  με το θάρρος της γνώμης.

Iταλoελληνικό χάος Η ΑΡΧΙΚΗ ΟΛΙΓΩΡΙΑ ΚΟΣΤΙΣΕ 10 ΝΕΚΡΟΥΣ MEXΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ - ΑΓΝΩΣΤΟΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ

 


Ρεπορτάζ: Χρήστος Μαζάνης – Μυρτώ Τσάβαλου

Ρεσιτάλ ασυνεννοησίας και κακού συντονισμού μίας ιδιαίτερης σοβαρής κατάστασης παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια του διημέρου, μεταξύ των ιταλικών και των ελληνικών αρχών, με φόντο τη ναυτική τραγωδία που στοίχισε τη ζωή σε 10 ανθρώπους-επιβάτες του πλοίου «Norman Atlantic».

Με την αγωνία συγγενών των Ελλήνων επιβατών να κορυφώνεται, η στρόφιγγα της ενημέρωσης από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας είναι κλειστή. Η ιταλική Ακτοφυλακή και το Πολεμικό Ναυτικό μετέδιδαν πληροφορίες, βάσει των δικών τους ερευνών, καθώς η Ιταλία ηγείτο των επιχειρήσεων με το 90% των δυνάμεων.

Με την αγωνία συγγενών των Ελλήνων επιβατών να κορυφώνεται, η στρόφιγγα της ενημέρωσης από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας είναι κλειστήΤην ίδια ώρα οι ελληνικές Αρχές με έκτακτες συνεντεύξεις Τύπου έδειχναν να αγνοούν σημαντικές λεπτομέρειες και μέχρι αυτήν την ώρα υπάρχει μεγάλη σύγχυση όσον αφορά στον αριθμό των νεκρών, των διασωθέντων Ελλήνων και τυχόν αγνοουμένων.

Από τη μία πλευρά οι Ιταλοί διαψεύδουν ελληνικά ΜΜΕ, που κάνουν λόγο για δεκάδες αγνοούμενους και κρατούν επιφυλάξεις ως προς τον πραγματικό αριθμό των επιβαινόντων στο «Norman Atlantic».

Από τον Άννα στον Καϊάφα...

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι το zougla.gr, έπειτα από τηλεφωνήματα και καταγγελίες συγγενών των επιβατών για τους οποίους δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση, επικοινώνησε με το Υπουργείο Ναυτιλίας το οποίο δήλωσε ότι ακολουθεί ρητά το briefing των Ιταλών.

Από χθες το βράδυ, έγινε γνωστό ότι στο «Norman Atlantic» επέβαιναν 478 άνθρωποι, 422 επιβάτες και 56μελες πλήρωμα, ωστόσο οι ιταλικές Αρχές -κατόπιν επικοινωνίας με το zougla.gr- τονίζουν ότι μέχρι στιγμής έχουν διασωθεί 427 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και τα 56 μέλη του πληρώματος και έχουν μεταφερθεί στην ξηρά ή σε άλλα πλοία.

To βράδυ της Δευτέρας υπήρξε επίσημη ενημέρωση στο Yπουργείο Ναυτιλίας για τη λίστα των επιβαινόντων στο πλοίο «Norman Atlantic» από στέλεχος της ναυλώτριας εταιρείας ΑΝΕΚ. Σύμφωνα με αυτή, στο πλοίο «Norman Atlantic» επέβαιναν συνολικά 475 άτομα εκ των οποίων 55 αποτελούσαν το πλήρωμα του πλοίου. Το Υπουργείο από την πλευρά του είχε αναφέρει ότι στο πλοίο επέβαιναν συνολικά 478 άτομα (πλήρωμα και επιβάτες) εκ των οποίων οι 268 είναι Έλληνες.


Τα σωσίβια των διασωθέντων
Τα σωσίβια των διασωθέντων
Σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου, ο υπουργός Μεταφορών της Ιταλίας, Μαουρίτσιο Λούπι, δεν μπορεί προς το παρόν να υπολογιστεί ο ακριβής αριθμός των επιβαινόντων, καθώς υπήρχαν προκρατήσεις και ενδεχομένως ορισμένοι πολίτες τελικά να μην ταξίδεψαν με το «Norman Atlantic».

Eπίσης, όπως διευκρίνισε, πριν το καράβι ξεκινήσει το ταξίδι του προς την Ανκόνα, είχε μεσολαβήσει μία στάση στην Ηγουμενίτσα, όπου πιθανόν εκεί να αποβιβάστηκαν ορισμένοι επιβάτες.

Υπενθυμίζεται ότι το πλοίο είχε ξεκινήσει από Πάτρα με προορισμό την Ανκόνα, έχοντας προηγουμένως αγκυροβολήσει στην Ηγουμενίτσα.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι εκπρόσωποι των ιταλικών αρχών στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν λίγο πριν τις 19.00 διευκρίνισαν πως «από αυτούς που έχουμε βρει υπάρχουν άτομα που δεν ήταν καταγεγραμμένα στη λίστα των επιβατών».

Τα παραπάνω στοιχεία που δόθηκαν από τους Ιταλούς αξιωματούχους φέρονται να δικαιολογούν τη σύγχυση που επικράτησε νωρίτερα, σχετικά με άγνωστο αριθμό αγνοουμένων. Εξάλλου, πριν τη συνέντευξη Τύπου, η ιταλική ακτοφυλακή ανέφερε στο zougla.gr πως δεν είχε καμία πληροφορία για αγνοούμενους. Παράλληλα, κάποια ιταλικά μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για 458 συνολικά επιβάτες.

Ο Ιταλός υπουργός Μεταφορών ξεκαθάρισε ότι σύντομα θα διαλευκανθεί πόσοι τελικά από τους αναγραφόμενους στη λίστα των επιβατών βρίσκονταν στο πλοίο κατά τη διάρκεια του συμβάντος.

Όσον αφορά στον αριθμό των διασωθέντων ο αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού της Ιταλίας Giuseppe de Giorgi ξεκαθάρισε ότι έως τώρα έχουν καταμετρηθεί 427 άτομα και οι έρευνες στον θαλάσσιο χώρο για τυχόν επιζώντες συνεχίζονται.







Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό: «Τέσσερις αξιωματικοί μας παραμένουν στο Norman Atlantic»

Το zougla.gr, μιλώντας νωρίτερα με αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, ενημερώθηκε για τη συνέχιση των ερευνών. Όπως έγινε γνωστό, πάνω στο πλοίο παραμένουν τέσσερις αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού της Ιταλίας και διερευνούν το πλοίο.

Τέλος, μιλώντας ενώπιον δημοσιογράφων, ο αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού έκανε λόγο για μια «ιστορική επιχείρηση διάσωσης για τις αρχές της Ιταλίας».

Να σημειωθεί ότι μεταξύ των επιβαινόντων όπως ενημέρωσαν οι ιταλικές αρχές, υπήρχαν 22 Αλβανοί, 18 Γερμανοί και 10 Ελβετοί.

Στην Ηγουμενίτσα 69 διασωθέντες

Στην Ηγουμενίτσα έφτασε, λίγα λεπτά μετά τις 19:30 το απόγευμα της Δευτέρας, το Cruise Europa μεταφέροντας 59 από τους διασωθέντες του μοιραίου πλοίου «Norman Atlantic», που στοίχισε μέχρι στιγμής τη ζωή 10 ανθρώπων.

Σύμφωνα με τις Αρχές, τέσσερις από τους διασωθέντες βρίσκονται σε κατάσταση σοκ, καθώς δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τα όσα έζησαν τις τελευταίες ώρες.

Για το λόγο αυτό στο σημείο βρίσκονται ψυχολόγοι, ώστε να τους παραχθεί η απαραίτητη ψυχολογική στήριξη.

Συγκλονιστική είναι η ιστορία δύο ανήλικων παιδιών που αφίχθησαν στο λιμάνι, απ' όπου τα παρέλαβε ο θείος τους, καθώς οι γονείς τους -επίσης επιβάτες του πλοίου- αγνοούνται.

Ο οδηγός Χρήστος Πέρλης, ένας από τους διασωθέντες του «Norman Atlantic», περιγράφει τις συγκλονιστικές στιγμές που διαδραματίστηκαν στο πλοίο.

«Δεν υπήρχε κανείς. Γινόταν ένας χαμός! Το πλήρωμα ήταν άφαντο. Δεν μας ειδοποίησαν. Πνιγήκαμε μέσα στις καμπίνες από τους καπνούς και τις φωτιές. Σηκωνόμαστε στις 4:00 το πρωί, τραβάμε την κουρτίνα μας και η φωτιά ήταν στο παράθυρό μας», είπε μεταξύ άλλων.




Στην Πάτρα εννέα Έλληνες διασωθέντες

Στο λιμάνι της Πάτρας έφτασε τα ξημερώματα της Τρίτης το Cruise Europa. Όπως αναφέρει το patratora.gr, ανάμεσα στους διασωθέντες που μετέφερε το επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο στην Πάτρα είναι εννέα Πατρινοί και έξι αλλοδαποί.



Οι εννέα Έλληνες είναι οι: Σταυροπούλου Παρασκευή, Λέφα Βαρβάρα, Κουτρόπουλος Παναγιώτης, Δημητρουλάκη Πολιμία, Κούτσης Χρήστος, Κουμουκέλης Παναγιώτης, Μυλωνάς Αντώνης, Κατσαρού-Γιαννοπούλου Βασιλική και Μαντίλας Δημοσθένης.

Στο πλαίσιο ετοιμότητας υποδοχής των διασωθέντων, στον χώρο υποδοχής βρίσκονταν ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, αλλά και δυο ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ.

Οι επιβάτες του μοιραίου πλοίου περιγράφουν τις δραματικές ώρες που έζησαν μέχρι την διάσωση τους. «Αναζητώ τον άνδρα μου. Κανείς δεν με ενημερώνει που είναι», δήλωσε μια εμφανώς ταλαιπωρημένη ηλικιωμένη επιβάτης.


«Ευτυχώς που ήρθαν τα σούπερ πούμα και σωθήκαμε. Διαφορετικά θα καιγόμασταν σαν τα ποντίκια», ανέφερε μέλος του πληρώματος του μοιραίου πλοίου.


Ένας νεαρός γιατρός, ο οποίος ταξίδευε με το «Norman Atlantic» έχοντας τελικό προορισμό το Δουβλίνο, όπου και εργάζεται περιγράφει την κατάσταση που επικράτησε στο πλοίο αμέσως μετά την εκδήλωση της πυρκαγιάς στο γκαράζ.

«Βρήκαμε καταφύγιο για τέσσερις ώρες στην γέφυρα. Μετά αναγκαστήκαμε να φύγουμε γιατί και εκεί έφτασαν οι φλόγες. Βάρκες δεν είδαμε να πέφτουν, ούτε να οργανώνεται κάτι άμεσα«, για να προσθέσει «συντονισμός δεν υπήρχε, όμως επειδή ξέρω Ιταλικά, άκουγα τον καπετάνιο και το πλήρωμα να ζητούν άμεσα την αποστολή σωστικών συνεργείων».
 

Συγκινητικές στιγμές εξελίχθηκαν στο χώρο υποδοχής, όταν συγγενείς μετά τις εφιαλτικές ώρες αγωνίας που πέρασαν, μέχρι να μάθουν νέα για την τύχη των οικείων τους, τους ξαναέσφιξαν στην αγκαλιά τους










Στην Κέρκυρα άλλοι επτά διασωθέντες


Το πρωί της Δευτέρας με ελικόπτερο τύπου Sikorsky έφτασαν στην Κέρκυρα, έχοντας εμφανή τα σημάδια των κακουχιών, επτά από τους διασωθέντες του «Norman Atlantic».

Τέσσερις εξ αυτών μεταφέρθηκαν σε ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, ενώ τρεις οδηγήθηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο για νοσηλεία. Οι άλλοι δύο επρόκειτο να αναχωρήσουν το απόγευμα για την Αθήνα.

Τους διασωθέντες υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο ο περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων Θ. Γαλιατσάτος, μαζί με την αντιπεριφερειάρχη της Π.Ε. Κέρκυρας Ν. Πανδή, τον αντιπεριφερειάρχη απασχόλησης, κοινωνικής μέριμνας και εθελοντισμού Αλ. Μιχαλά, το δήμαρχο της Κέρκυρας Κ. Νικολούζο και άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες και εκπροσώπους φορέων.







Έκκληση από συγγενείς επιβατών

Μιλώντας στο zougla.gr συγγενείς που ανέμεναν την επιστροφή Ελλήνων στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας (με C-130) απηύθυναν έκκληση στις Αρχές ώστε να γίνει λεπτομερής ενημέρωση, καθώς αγνοείται η τύχη των δύο οδηγών.

Συγγενής του Γιάννη Σοφού ανέφερε ότι αγνοούνται τα ίχνη του. Παράλληλα η κόρη του Δημητρουλάκη Γιώργου (ιδιοκτήτη νταλίκας) τόνισε: «Η μητέρα μου σώθηκε και επιβιβάστηκε στο Europa Cruise, ωστόσο για τον πατέρα μου δεν υπάρχει κάποια ενημέρωση».
Στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας προσγειώθηκε αργά το βράδυ της Δευτέρας το αεροσκάφος C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας που μετέφερε από το Λέτσε και το Μπάρι της Ιταλίας 43 διασωθέντες του Norman Atlantic. Πρόκειται για 40 Έλληνες και τρεις αλλοδαπούς.

Σε δηλώσεις τους, άνθρωποι που βρίσκονταν εντός του πλοίου, μίλησαν για την περιπέτειά τους. «Ήμουν τριάντα ώρες με δώδεκα μποφόρ όρθιος, βρεγμένος και στο τέλος κατέβηκα και με ανεμόσκαλα 40 μέτρα και τα τελευταία τρία μέτρα τα πήδηξα», τόνισε ο κ. Κώστας Τσιρίγκος:

Ανταπόκριση από το Μπάρι

Στις 8:00 το πρωί της Τρίτης φτάνει στο λιμάνι του Πρίντιζι το πλοίο Saint Georgio. Από το πρωί αναμένεται να στηθεί επιχείρηση, παρόμοια με αυτή που στήθηκε για το Spirit Of Piraeus, το οποίο έπειτα από τρεις ώρες επιχειρήσεων δεν κατάφερε να προσεγγίσει το λιμάνι του Πρίντιζι και τους 49 επιβάτες, μεταξύ των οποίων και 25 Έλληνες, με συνέπεια να ταλαιπωρηθούν ακόμα περισσότερο.

Σύμφωνα με Ιταλό δημοσιογράφο, συνεργάτη του zougla.gr, οι καιρικές συνθήκες είναι ιδιαίτερα κακές, ωστόσο οι Αρχές εκφράζουν την αισιοδοξία τους, ότι το Saint Georgio, το οποίο είναι πολεμικό, θα μπορέσει να προσεγγίσει το λιμάνι.



Σήμερα το πρωί έφτασαν τελικά οι επιβάτες του Spirit of Piraeus σε ασφαλές λιμάνι. Τόσο οι ιταλικές Αρχές, όσο και οι προξενικές της Ελλάδας έτρεξαν να συνδράμουν.



Οι πρώτοι που μπήκαν στο πλοίο ήταν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό. Εξέτασαν και τους 49 επιβάτες, δίνοντας προτεραιότητα σε μία έγκυο γυναίκα από τη Γεωργία και στον Έλληνα Λεωνίδα Κωνσταντινίδη, ο οποίος έφερε εγκαύματα. Άμεσα, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Μάλιστα, οι γιατροί άφησαν να εννοηθεί ότι ενδέχεται να χρειαστεί πλαστικές επεμβάσεις. Νοσηλεύεται στην Πολυκλινική του Πρίντιζι.







Όσον αφορά στα τρία παιδιά από την Ελλάδα και το ένα από τη Γεωργία, οι γιατροί έσπευσαν καταρχάς να καθησυχάσουν τους συγγενείς και τους δημοσιογράφους που ρωτούσαν για την υγεία τους.

«Είναι καλά. Δεν διατρέχουν κίνδυνο», επιβεβαίωσε η επικεφαλής των γιατρών στο λιμάνι του Μπάρι.

Ο Έλληνας πρέσβης Θεμιστολής Δεμίρης και ο πρόξενος Νίκος Τσωίδης στην αρχή περίμεναν και οι ίδιοι στο Πρίντιζι, ενώ μετά μετέβησαν στο λιμάνι του Μπάρι, για να υποδεχτούν το Spirit of Piraeus.

Μάλιστα, ο πρέσβης ήταν από τους πρώτους που έκαναν λόγο για δύο παράνομους επιβάτες στο «Norman Atlantic», ανοίγοντας έτσι ένα νέο κεφάλαιο στην περιβόητη λίστα του καραβιού. Κεφάλαιο που ακόμα παραμένει ανοιχτό.

Τελικά, πόσοι ταξίδεψαν με το «Norman Atlantic»; Μέχρι και τα μεσάνυχτα της Δευτέρας, οι ιταλικές Αρχές έκαναν λόγο για 10 νεκρούς και πολλούς αγνοούμενους.

«Κοιμόμουν όταν άκουσα κάποιο θόρυβο. Σηκώθηκα και είδα τις φλόγες να μας πλησιάζουν. Χωρίς δεύτερη σκέψη, πήρα τα παιδιά μου και τη γυναίκα μου και τρέξαμε στη λέμβο. Πηδώντας είδα να χάνω από το χέρι τον 5χρονο γιο μου. Ευτυχώς, ο Σεμπάστιαν με ένα άλμα έφτασε δίπλα μου κι έτσι σωθήκαμε», ήταν τα λόγια του Κερκυραίου Θανάση Τσούνα, που έκαναν τους δημοσιογράφους όλων των ΜΜΕ να παρακολουθούν με αγωνία.

«Όχι, δεν ήμουν στο πλοίο. Ο γιος μου ήταν. Τρέχω να μάθω τι έγινε με αυτόν. Από χθες δεν απαντάει στο τηλέφωνο», είπε ένας Ιταλός πατέρας γεμάτος δάκρυα.

Συγκλονιστική είναι και η στιγμή του διασώστη να κατεβαίνει τη σκάλα του πλοίου με ένα 5χρονο Ελληνόπουλο στην αγκαλιά του, μία εικόνα που ταξιδεύει ανά τον κόσμο.



Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Άρθρο: Τα δύο καράβια.....



Η ΠΕΝΕΝ για τη φωτιά στο «NORMAN ATLANTIC»
«NORMAN ATLANTIC»



Φίλες και φίλοι καλησπέρα σας
Και καλή εβδομάδα προσωπικά στον κάθε ένα από εσάς.
Ας την σχολιάσουμε την εβδομάδα αυτή που άρχισε άσχημα με δύο σημαντικά νέα το οχηματαγωγό που απέπλευσε προχθές το βράδυ από Πάτρα με προορισμό την Ανκόνα της Ιταλίας μέσω Ηγουμενίτσας, βρίσκονταν 422 επιβάτες και 56 άτομα πλήρωμα, ενώ μεταφέρονταν συνολικά 222 οχήματα.
Kάτω από αδιευκρίνιστους  λόγους  ξέσπασε η  φωτιά.
Έμεινε χωρίς πηδάλιο 35 μίλια βόρια της Κέρκυρας από χθες τα ξημερώματα γύρω στις πέντε έως και σήμερα μέσα σε σφοδρή θαλασσοταραχή  με επτά μέτρα κύματα.
Η φωτιά εξαπλώθηκε γρήγορα από της μηχανές του πλοίου εως και το ψηλότερο κατάστρωμα.
 από πανικό έχουμε 5 νεκρούς και έχουν ακόμα περίπου 30 άνθρωποι να απεγκλωβιστούν επάνω από το καράβι από τους διασώστες σε συνεργασία με τους Ιταλούς και τα Ελληνικά ελικόπτερα διάσωσης  που διέθεσε το Ελληνικό κράτος.
Υπήρχε  μεγάλο έλλειμμα  συνεργασίας  των Ιταλικών αρχών με τις Ελληνικές,
 αρχές  την στιγμή που η πλειοψηφία των επιβατών είναι Έλληνες και το πλοίο Ιταλικό αλλά
μισθωμένο από την ΑΝΕΚ.
Στα στενά της Αδριατικής είναι ακόμα ακυβέρνητο  λόγο καιρού  είναι δύσκολο ακόμα να ρυμουλκηθεί!!!

Και το άλλο γεγονός εξίσου σημαντικό οι βουλευτές αποφάσισαν και είπαν με την ψήφο τους 168 βουλευτές υπέρ του Προέδρου και 132 κατά.
Έτσι μπήκε ένα μεγαλοπρεπές  τέλος στην διακυβέρνηση της χώρας από δύο κόμματα που
συγκυβερνούν τα  τελευταία δυόμισι χρόνια και με τις υπογραφές τους έβαλαν την χώρα σε μεγάλη περιπέτεια που έχει αντίκτυπο στον Ελληνικό λαό με τα δυσβάσταχτα μέτρα.
Έτσι λόγο συντάγματος από τους 300 οι 132 αποφάσισαν εκλογές δηλαδή η μειοψηφία του κοινοβουλίου.
Ο καθένας από αυτούς μόνο το προσωπικό τους συμφέρον είδαν και αποφάσισαν!!
Έτσι ..βόλεψε και τους… μαϊμού  συγκυβερνώντες.
Το καράβι ΕΛΛΑΣ το άφησαν όλοι μαζί ακυβέρνητο στην φουρτουνιασμένη θάλασσα και αυτών που επιβουλεύονται την ανεξαρτησία της χώρας μας.

 
Τώρα ήλθε η ώρα του λαού που πρέπει να ξυπνήσει από τον λήθαργο του καναπέ και
25 του Γενάρη να εκλέξει  και να στείλει στο κοινοβούλιο περισσότερα κόμματα και να μη
επιτρέψει τον καταστροφικό δικομματισμό που υπήρχε και ψήφιζε για 40 χρόνια!!
Αλλιώς  Έλληνες και Ελληνίδες γυρίστε πλευρό και συνεχίστε το ύπνο σας μακάρια……
Σημείωση: Μόλις τέλειωσε από ότι μάθαμε πριν λίγο η διάσωση των επιβατών από το καράβι στην Αδριατική.
Έκτατη είδηση: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έδωσε μία υπόσχεση στην
σύζυγο του πριν φύγει από τον μάταιο ετούτο τόπο…. Μαρίκα θα είμαι….εδώ
μέχρι να δώ την Ντόρα Πρωθυπουργό!!!!
Ψηφοφόροι να το έχετε στου νου και αυτό πίσω από το παραβάν, διότι είναι
επίκαιρο όσο ποτέ!!
Τελευταία έκτακτη είδηση: το καράβι συνεχίζει να μένει ακυβέρνητο στην
Αδριατική οι κάβοι σπάζουν συνεχώς.

Pama με το θάρρος της γνώμης.

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Αφιέρωμα : Βίκυ Μοσχολιού

 

9 χρόνια χωρίς τη Βίκυ Μοσχολιού Απολαύστε ένα αφιέρωμα σε αυτήν και στον Γιώργο Ζαμπέτα (φωτό & βίντεο)



 1965: «Γιατί με πρόδωσες» (Γ. Παπανικολόπουλου), «Ποιο μονοπάτι να διαβώ» (Γ. Παπανικολόπουλου), «Πάει-πάει» (Χ. Βασιλειάδη), «Τα δειλινά» (Χ. Βασιλειάδη),
«Ξημερώματα» (Δ. Χριστοδούλου).


 
Στις 8 Αυγούστου 2005 "έφυγε" από κοντά μας η Βίκυ Μοσχολιού.


1972: «Ο Κρητικός κι η κοπελιά» (Δ. Τζεφρώνη), «Παιδί της νύχτας» (Ν. Μπακογιάννη), «Δεκαεννιάρι μου» (Δ. Τζεφρώνη), «Όταν δείτε» (Φ. Φιλέρη), «Να ‘τανε τα πράγματα αλλιώς» (Αλ. Καγιάντα), «Το γραμμόφωνο» (Αλ. Καγιάντα), «Εγωιστής και πεισματάρης» (Δ. Τζεφρώνη), «Ποιος τα θυμάται» (Δ. Χριστοδούλου).

Η δεκαετία του ’60 θεωρείται από όλους τους «ειδικούς» ως εκείνη η οποία αποτέλεσε σταθμό για την ιστορία και την εξέλιξη του ελληνικού τραγουδιού. Η παρουσία πολύ σπουδαίων συνθετών αλλά και τραγουδιστών και το έργο που αυτοί παρουσίασαν κατά τη διάρκειά της, συνηγορεί προς την παραπάνω άποψη και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τα περισσότερα τραγούδια που ακούγονται και τραγουδιούνται μέχρι σήμερα, πρωτοεμφανίστηκαν εκείνη τη δεκαετία.





Δύο από εκείνους που τη σημάδεψαν με τη παρουσία τους, ήταν αναμφισβήτητα ο Γιώργος Ζαμπέτας και η Βίκυ Μοσχολιού. Εκείνος, είχε μπει στο χώρο στα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια αρχικά ως σολίστας του μπουζουκιού κι από το 1953 και μετά και ως συνθέτης. Εκείνη, έκανε την εμφάνισή της το 1962 και ουδείς τότε μπορούσε να φανταστεί ότι θ’ αποτελούσε ένα από τα βασικότερα «εργαλεία» του διευθυντή της τότε πανίσχυρης Columbia Τάκη Β. Λαμπρόπουλου στη δημιουργία του «έντεχνου λαϊκού» τραγουδιού.

Διαβάστε το αφιέρωμα του www.musiccorner.gr για το μεγάλο αυτό καλλιτεχνικό ζευγάρι:



Ζαμπέτας και Μοσχολιού «συναντήθηκαν» για πρώτη φορά στη δισκογραφία το 1964, καθώς ο συνθέτης «κέντησε» με το μπουζούκι του την πρώτη μεγάλη επιτυχία της ερμηνεύτριας. Ο λόγος για το «Χάθηκε το φεγγάρι» του Σταύρου Ξαρχάκου, το οποίο ακουγόταν στη ταινία «Λόλα».
Την ίδια χρονιά, ο δημιουργός της έδωσε και τα πρώτα δύο τραγούδια της συνεργασίας τους, «Τα δάκρυα» και τον «Χωρισμό» (γνωστότερο ως «Κι αν θα διαβείς τον ουρανό»). Η επιτυχία ήταν άμεση και μεγάλη κι έτσι οι δυο τους συνυπήρξαν για αρκετό διάστημα έκτοτε και στα νυχτερινά κέντρα της εποχής.



Μάλιστα, η Βίκυ υπήρξε πολύ τυχερή τότε, καθώς όπως αναφέρει ο συνθέτης στην αυτοβιογραφία του, αυτά τα τραγούδια (αλλά και κάποια επόμενα) είχαν γραφτεί για τη φωνή της Πόλυς Πάνου, όμως όταν εκείνος πήγε στο σπίτι της για να κάνουν πρόβες, η τραγουδίστρια ήταν στη …θάλασσα για καλοκαιρινό μπάνιο! Έτσι, με προτροπή του «ισχυρού ανδρός» της εταιρείας, δόθηκαν στη Μοσχολιού!

Τα «χρυσά» χρόνια

Η αξέχαστη ερμηνεύτρια ισορροπούσε τότε ανάμεσα στις «έντεχνες» δημιουργίες κυρίως του Σταύρου Ξαρχάκου και τις πιο λαϊκές του Ζαμπέτα και του Απόστολου Καλδάρα με θαυμαστό τρόπο, καθώς η φωνή της ήταν τέτοια που μπορούσε να προσαρμοστεί σε όλα τα είδη.
Για τέσσερα χρόνια λοιπόν, από το 1964 ως το 1968, ο Γιώργος Ζαμπέτας «τροφοδοτούσε» διαρκώς τη Βίκυ Μοσχολιού με τις δημιουργίες του, παράλληλα με τις εμφανίσεις τους τόσο στο πάλκο, όσο και σε κάποιες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου της εποχής.
Μπορεί αυτή την περίοδο να ηχογραφήθηκαν συνολικά μόλις 15 τραγούδια του συνθέτη με την ερμηνεύτρια, όμως στην πλειοψηφία τους έγιναν τόσο μεγάλες επιτυχίες που στη συνείδηση του κοινού η συνεργασία τους έχει καταγραφεί ως πολλαπλάσια της υπάρχουσας…
Το 1965, ο δημιουργός θα της δώσει τρεις από τις πιο διαχρονικές και μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας της. Κατ’ αρχήν, τα «Ξημερώματα» και τα «Δειλινά», που αγαπήθηκαν τόσο πολύ ώστε να δώσουν την επωνυμία σε δύο αντίστοιχα νυχτερινά κέντρα της εποχής!



Εκτός αυτών, την ίδια χρονιά έχουμε και το «Πάει-πάει», που συνέβαλε αποφασιστικά στην καθιέρωση της Μοσχολιού στο χώρο κι ακούγεται μέχρι σήμερα.



Η συνεργασία τους θα συνεχιστεί και το 1966 με το επίσης γνωστό κι αγαπημένο «Πόρτα κλειστή τα χείλη σου», ενώ οι εμφανίσεις τους στην πίστα αλλά και στις κινηματογραφικές ταινίες γίνονται όλο και πιο συχνές.



Οι επόμενες επιτυχίες τους θα έρθουν το 1968. Μπορεί η Αλίκη Βουγιουκλάκη να τραγουδά το «Αγάπη μου – αγάπη μου» στο φιλμ «Το κορίτσι του λούνα παρκ», αλλά ο Ζαμπέτας το ηχογραφεί και με τη φωνή της Μοσχολιού καθώς της πηγαίνει «γάντι».



Επιπλέον, της δίνει και το «Τι να φταίει» που μπορεί οι περισσότεροι να το γνωρίζουν με τη Μαρινέλλα (όντας μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της), αλλά η πρώτη εκτέλεσή του έγινε με τη Βίκυ…



Δεκαετία ’70, αλλαγή εταιρείας και φινάλε…

Το 1971 η Μοσχολιού φεύγει από την Columbia και πηγαίνει στην «Ελλαδίσκ», μετέπειτα Polygram. Ο Ζαμπέτας ανήκει ήδη εκεί κι έτσι ανοίγει ο δεύτερος κύκλος της συνεργασίας τους που θα διαρκέσει μόλις δύο χρόνια, αλλά θα «γεννήσει» νέες μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες: «Αλήτη», «Το γράμμα και η φωτογραφία», «Το αδιέξοδο», «Πού ήσουν και χάθηκες» κ.α., τα οποία κυκλοφορούν αρχικά στις 45 στροφές κι αργότερα στο προσωπικό άλμπουμ της ερμηνεύτριας με τίτλο το όνομά της.



Παράλληλα, το 1972 θα μοιραστούν ένα και μοναδικό μεγάλο δίσκο με τίτλο «Περιπέτειες» τραγουδώντας οι δυο τους τις δημιουργίες του συνθέτη, κάποιες από τις οποίες ακούστηκαν από τον …Γιώργο Παπαζήση -με ελαφρά αλλαγμένους στίχους- στην ταινία «Ο Μανωλιός στην Ευρώπη». Οι πιο γνωστές στιγμές είναι τα «Ο Κρητικός κι η κοπελιά», «Δεκαεννιάρι μου» και «Παιδί της νύχτας»



Έτσι θα κλείσει η διάρκειας οκτώ ετών συνύπαρξή τους στα στούντιο. Ο Ζαμπέτας έκτοτε θ’ ακολουθήσει ένα πιο «προσωπικό» δρόμο ερμηνεύοντας σχεδόν αποκλειστικά ο ίδιος τα τραγούδια του, ενώ η Μοσχολιού θα εγκαταλείψει τη νύχτα της «παραλίας» και θα μεταφερθεί στο «Ζυγό» στην Πλάκα, στρεφόμενη σ’ ένα πιο «έντεχνο» κι «εσωστρεφές» ρεπερτόριο…

Η τελευταία «συνάντηση»

Επειδή όμως το αίμα νερό δε γίνεται, θα ξαναβρεθούν το 1981 για να ηχογραφήσουν ως ντουέτο ένα τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη σε στίχους του Κώστα Τριπολίτη. Πρόκειται για το «Επεμβαίνεις» που συμπεριλήφθηκε στο δίσκο «Σκουριασμένα χείλια» και ακούστηκε πάρα πολύ τόσο εκείνη την εποχή, όσο και αργότερα. Ήταν και η τελευταία τους συνάντηση στη δισκογραφία…



Λίγο πριν την «αναχώρηση» του Ζαμπέτα, η Μοσχολιού θα τον τιμήσει δίνοντάς του μια θέση για λίγες εμφανίσεις στο “Allegro” όπου τραγουδά η ίδια την περίοδο 1987-88 και πολύ αργότερα -όταν ο συνθέτης θα έχει φύγει από τη ζωή-, το 1995 η ερμηνεύτρια θα κάνει ένα δίσκο-φόρο τιμής σ’ έναν από τους ανθρώπους που τη βοηθήσαν πολύ στο ξεκίνημα και στην εδραίωση της καριέρας της.
Ο λόγος για το άλμπουμ «Ο Τζακ Ο’ Χάρα » και περιλαμβάνει ακυκλοφόρητες ως τότε μουσικές του συνθέτη σε στίχους του Θόδωρου Ποάλα, αλλά και τρία τραγούδια σε δεύτερη εκτέλεση. Δυστυχώς, ο δίσκος δεν πήγε ιδιαίτερα καλά αλλά δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι βγήκε σε μια εποχή όπου πλέον τα πράγματα στο χώρο είχαν ήδη αρχίσει να παίρνουν τον κατήφορο…

Η …σούμα
Εμείς, θα περιοριστούμε στην καταγραφή των τραγουδιών που ερμήνευσε η Βίκυ Μοσχολιού σε μουσική Γιώργου Ζαμπέτα όσο εκείνος ήταν εν ζωή. Συνολικά λοιπόν, ηχογράφησε 29 δημιουργίες του συνθέτη σε πρώτη εκτέλεση σε στίχους εκλεκτών στιχουργών και ποιητών, τα οποία κατά χρονολογική σειρά είναι τα εξής:

1964: «Τα δάκρυα» (Γ. Παπανικολόπουλου), «Χωρισμός» (Δ. Χριστοδούλου).

1966: «Πόρτα κλειστή τα χείλη σου» (Δ. Χριστοδούλου), «Ο δρόμος ο πλατύς» (Δ. Χριστοδούλου), «Πάρε τον δρόμο τον παλιό» (Δ. Χριστοδούλου), «Πήρες τον πόνο μου» (Γ. Παπανικολόπουλου), «Το παγωμένο χέρι σου» (Γ. Παπανικολόπουλου).
1967: «Στρατί-στρατί βαδίζαμε» (Γ. Φερμάνογλου).
1968: «Αγάπη μου-αγάπη μου» (Δ. Χριστοδούλου), «Τι να φταίει» (Δ. Χριστοδούλου).
1971: «Αλήτη» (Αλ. Καγιάντα), «Πού ήσουν και χάθηκες (Όνειρο)» (Αλ. Καγιάντα), «Το αδιέξοδο» (Αλ. Καγιάντα), «Το γράμμα και η φωτογραφία» (Αλ. Καγιάντα), «Μελαψός και μελανούρι» (Φ. Φιλέρη), «Τον άγγελο που σου ‘στειλα» (Δ. Χριστοδούλου).

 http://www.eirinika.gr/article/15713/9-hronia-horis-ti-viky-mosholioy-symplironontai-simera-apolayste-ena-afieroma-se-aytin


Πρίν απο 9 χρόνια σαν σήμερα έφυγε απο τη ζωή η μεγάλη Βίκυ Μοσχολιού. Σημαντικό αφιέρωμα

Δημοσιεύθηκε: 16/08/2014 16:30
mosxoliou kores

Την τελευταία της πνοή άφησε στις 11 το πρωί της 16ης Αυγούστου του 2005, σε ηλικία 62 ετών, η μεγάλη κυρία του ελληνικού πενταγράμμου Βίκυ Μοσχολιού. Η σπουδαία ερμηνεύτρια, που με τη φωνή…
της σφράγισε την ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, «έσβησε» έπειτα από άνιση πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Υγεία». Η Βίκυ Μοσχολιού γεννήθηκε στο Μεταξουργείο στις 17 Μαΐου του 1943 και έκανε τα πρώτα της βήματα στο λαϊκό πάλκο στην περίφημη «Τριάνα του Χειλά», πλάι στον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τη Δούκισσα. Το αστέρι της άρχισε να λάμπει το 1964, όταν ο Σταύρος Ξαρχάκος την επέλεξε για να ερμηνεύσει το τραγούδι Χάθηκε το φεγγάρι στην ταινία Λόλα.
Από τη στιγμή εκείνη και μετά, η Βίκυ Μοσχολιού θα τραγουδήσει μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του ελληνικού πενταγράμμου. Τη φωνή της, άλλωστε, εμπιστεύθηκαν οι σημαντικότεροι από τους Έλληνες συνθέτες. Ανάμεσα σε αυτούς, οι Σταύρος Ξαρχάκος, Γιώργος Ζαμπέτας, Απόστολος Καλδάρας, Δήμος Μούτσης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Γιώργος Κατσαρός, Ακης Πάνου, Μίμης Πλέσσας, Σταύρος Κουγιουμτζής, Γιώργος Χατζηνάσσιος, Τζορτζ Μουστακής, Βασίλης Τσιτσάνης, Μάρκος Βαβακάρης, Λουκιανός Κηλαϊδόνης και Σταμάτης Κραουνάκης.
Επιπλέον, τους στίχους τραγουδιών της υπογράφουν οι σημαντικότεροι ποιητές και στιχουργοί της χώρας: Γιώργος Σεφέρης, Γιάννης Ρίτσος, Νίκος Γκάτσος, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Βαγγέλης Γκούφας, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Γιώργος Σκούρτης, Δημήτρης Χριστοδούλου, Μάνος Ελευθέριου, Πυθαγόρας, Κώστας Κινδύνης, Κώστας Βίρβος, Γιώργος Κατσαρός, Γιώργος Χρονάς, Λίνα Νικολακοπούλου, Κώστας Τριπολίτης και Θεόδωρος Ποάλας.
«Τα τρένα που φύγαν», «Τα δειλινά», «Οι μετανάστες», «Τα αρχοντορεμπέτικα» και τόσες άλλες επιτυχίες από το πλούσιο ρεπερτόριο της Βίκυς Μοσχολιού, σφράγισαν μια ολόκληρη εποχή,που αν και οι εκπρόσωποί της χάνονται, μένουν πάντα ζωντανές στην καρδιά των Ελλήνων. Το 1967 χιλιάδες άνθρωποι τη συνόδευσαν στη Μητρόπολη των Αθηνών, όπου ενώθηκε με τα ιερά δεσμά του γάμου με τον «στρατηγό» του ελληνικού ποδοσφαίρου Μίμη Δομάζο.

μοσχ δομαζοσ
Οι μπομπονιέρες του ζευγαριού με το κλειδί του σολ και το τριφύλλι, απέκτησαν συλλεκτική αξία και πωλούντο ακόμη και στη μαύρη αγορά σε υψηλή τιμή. Το μυστήριο τελέσθηκε στη Μητρόπολη των Αθηνών και υπολογίζεται ότι παρευρέθηκαν πάνω από 30.000 άτομα.
Η Βίκυ Μοσχολιού ερωτεύθηκε τον Μίμη Δομάζο ως πελάτη στην «Τριάνα» του Χειλά, όπου τραγουδούσε με τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. «Το φθινόπωρο του ’63 η Βίκυ επέστρεψε στην “Τριάνα” για τη χειμερινή σεζόν με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τον Γιώργο Ζαμπέτα. Εκείνη την εποχή μπήκε στη ζωή της ο Δομάζος. Πήγαν στο μαγαζί μαζί με τον Παπαεμμανουήλ, τον Βαγγέλη Πανάκη, τον Λινοξυλάκη, τα μεγάλα αστέρια της χρυσής εποχής του Παναθηναϊκού και της ζήτησαν να τους κάνει παρέα. Οχι φυσικά για κονσομασιόν!» Το τι ακριβώς συνέβη τότε το περιγράφει η ίδια η Βίκυ Μοσχολιού στη συγγραφέα: «Εγώ ήθελα να πάω να του μιλήσω, αλλά ντρεπόμουν. Στο πρόγραμμά μας ήταν δύο κορίτσια, οι αδερφές Γεωργούλη, που ήταν πολύ πιο θαρραλέες από μένα. Τις πιάνω και τους λέω ότι και εγώ θέλω να κατέβω στο τραπέζι του Μίμη». Μια βραδιά τη σήκωσε ο Ζαμπέτας να τραγουδήσει τα «Παιδιά του Πειραιά». Σηκώνεται , στήνει το μικρόφωνο και πάνω που αρχίζει να τραγουδάει, να τος ο Δομάζος στην πόρτα και κοιτάει: «Γιώργο, θα καθίσω» λέει η Βίκυ στον Ζαμπέτα κι εκείνος της απάντησε: «Αντε με τον μπαλαδόρο σου, άντε τραγούδα!» έτσι άρχισε να ανθίζει η σχέση της Βίκυς με τον Μίμη.
Από το γάμο της αυτό, ο οποίος ωστόσο κατέληξε σε διαζύγιο, απέκτησε δύο κόρες.
κορεσ μικρεσ 

kores mosxoliou
Ηταν μία από τις αγαπημένες τραγουδίστριες του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μάλιστα της είχε χαρίσει μια προτομή του και την είχε βάλει στο σαλόνι της.
«Ο Αχιλλέας Καραμανλής την κάλεσε να παραστεί σ’ ένα εορταστικό γεύμα προς τιμήν του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μετά από εκεί θα πήγαινε στη δουλειά της. Εστειλαν ένα αμάξι για να την πάρουν από το ξενοδοχείο όπου μέναμε. Γυρίζοντας στο καμαρίνι μάς περιέγραψε τι συνέβη στη δεξίωση. Πλησίασε να χαιρετήσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αλλά εκείνος μέσα στο πλήθος δεν τη γνώρισε. Λίγο αργότερα όμως, εκεί που έτρωγαν, κοιτάχτηκαν στα μάτια με τον πρόεδρο που ξαφνιάστηκε και σαν να την είδε για πρώτη φορά, της φώναξε μπροστά σε όλους: “Ρε συ, εδώ είσαι; Ελα δω κοντά μου, έλα από δω!”
Σηκώνεται η Βίκυ για να τον πλησιάσει, αλλά δυσκολεύτηκε. Δεν υπήρχε πολύς χώρος για να περάσει πίσω από τις καρέκλες των καλεσμένων. Τελικά τα κατάφερε κι έσκυψε να τον χαιρετήσει. Εκείνος την αγκάλιασε, τη φίλησε και στα δύο μάγουλα και της είπε: “Εσύ γιατί χάθηκες; Η ομορφιά σου συναγωνίζεται τη φωνή σου! Να έρθεις στο σπίτι μου να με δεις, όταν πας στην Αθήνα”.Η Βίκυ όμως δεν πήγε ποτέ στο σπίτι του. Ποτέ δεν εκμεταλλευόταν τις γνωριμίες της. Θυμάμαι πολλές φορές που μου έλεγε για τα δείπνα με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στη δεκαετία του 1960. Η οικογένεια Δοξιάδη και πολλοί άλλοι συχνά του έκαναν το τραπέζι. Πάντα ήταν καλεσμένη και η Βίκυ. Του άρεσε να κάθεται η Βίκυ στο δεξί του χέρι και να του τραγουδάει στο αφτί το αγαπημένο τραγούδι του, τη “Νύχτα”».
smokoviths_mosxoliou
Στο σπίτι του Δοξιάδη
O Γολγοθάς της και οι τελευταίες στιγμές της  όπως της περιγράφει η γραμματέας της Αρετή Γκόρντον.
«Στις 16 Ιουλίου πήγαμε στο “Υγεία” για γαστροσκόπηση, κολονοσκόπηση και μαγνητική κοιλίας. Οταν ήταν μέσα και τελείωνε τις εξετάσεις της, βγήκε ο γιατρός της και μου είπε πολύ ανήσυχος: “Αρετή, κλείσε δωμάτιο, κάτι βλέπουμε στο πάγκρεας”. Δεν μπορώ να ξεχάσω αυτή τη στιγμή. Πάγωσα! “Θεέ μου τι μπορεί να είναι;” τον ρώτησα. “Θα κάνουμε μία ειδική εξέταση αύριο στο πάγκρεας για να δούμε τι γίνεται” μου απάντησε. Πήγα κοντά της και της είπα ότι θα μείνουμε στο νοσοκομείο. Δεν το ήθελε καθόλου. Είχαμε φοβηθεί αφάνταστα. Με κοίταξε και μου είπε: “Τι είναι, Αρετή, τι έχω;” Της απάντησα: “Δεν ξέρω, θα περάσει ο γιατρός και θα μας πει ο ίδιος”. Ηταν φανερά τρομαγμένη και το μυαλό της πήγε πάλι στη λέξη “καρκίνος”. “Μπορεί να είναι καρκίνος, γιατρέ;” τον ρώτησε. “Μπορεί ναι, μπορεί και όχι” της απάντησε. “Καλύτερα να μην είναι, αλλά και αν είναι, θα το τσακίσουμε”.
Η εξέταση στο πάγκρεας έγινε την επομένη, ανήμερα της Αγίας Μαρίνας, στις 17 Ιουλίου του 2003. Ηταν 6.00 το απόγευμα. Θυμάμαι τον άδειο διάδρομο στον 4ο όροφο όπου περίμενα τη Βίκυ να τελειώσει την εξέταση. Ηταν άδειο λόγω διακοπών. Ξαφνικά βγαίνει από το δωμάτιο των εξετάσεων ο γιατρός κι έρχεται προς το μέρος μου λέγοντας: “Είναι γεμάτη καρκίνο”. “Θεέ μου, όχι!” φώναξα και κατέρρευσα. Ευτυχώς όμως, όπως φάνηκε στη συνέχεια, η πρώτη εκτίμηση δεν ήταν ακριβής. Δεν ήταν γεμάτη καρκίνο. Είχε μία μικρή κύστη στο πάγκρεας. Η νόσος βρισκόταν στην αρχή. Το άλλο πρωί ήρθε ο γιατρός στο δωμάτιο, την κοίταξε στα μάτια και της είπε: “Βίκυ μου είναι καρκίνος στο πάγκρεας”. Πώς αντέδρασε; Τον κοίταξε και είπε: “Εφυγε η γης κάτω από τα πόδια μου, άδειασα. Μέχρι εδώ ήμουνα; Δηλαδή δεν θα ξαναδώ τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου, τον ήλιο, τη μητέρα μου, τα αδέρφια μου; Θέλω έναν ιερέα να εξομολογηθώ”».
Μεταξύ των άλλων, αναφέρει τα εξής ενδιαφέροντα: «Μου έλεγε η Βίκυ ότι στην πρώτη εγχείρηση ανάρρωσε πολύ πιο γρήγορα και αναρωτιόταν γιατί τώρα αργούσε να δυναμώσει. Της είπα ότι μάλλον ήταν πιο δυνατός ο οργανισμός της παλιά, ενώ τώρα με τόσες χημειοθεραπείες είχε εξασθενήσει. Ομως, ποτέ δεν παραπονιόταν… Η καλύτερη ώρα της Βίκυς ήταν το βράδυ, όταν τη φρεσκάριζε η Τζένη και της έβαζε το νυχτικό. Στις αρχές Αυγούστου τα πόδια της ήταν πολύ πρησμένα και δυσκολευόταν να περπατήσει. Η Τζένη δεν μπορούσε να τη σηκώσει και να την περιποιηθεί μόνη της και τη βοηθούσα εγώ. Κατά τις εννιά τη βάζαμε σιγά-σιγά στην καρέκλα της έτοιμη, καθαρή, περιποιημένη, για να ξεκουραστεί με τα πόδια της ανεβασμένα στο σκαμπό ή στην ποδιά της Τζένης ή στη δική μου (…) Την άλλη μέρα ήρθε μια καταπληκτική ανθοδέσμη για τη Βίκυ από τον πρωθυπουργό μας, τον Κώστα Καραμανλή. Δύο μέρες αργότερα, θυμάμαι ήταν Σάββατο 6 Αυγούστου το πρωί, η Βίκυ ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της κι έβλεπε προς την εξώπορτα της σουίτας. Εκεί που μιλούσαμε ξαφνιάστηκε κι ένα μεγάλο χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό της. Γυρίζω να δω και βλέπω την επιβλητική παρουσία του Κώστα Καραμανλή. Η Βίκυ προσπάθησε να σηκώσει το κορμί της να τον χαιρετήσει κι εκείνος της είπε “όχι”. Ακριβώς πίσω του ήταν ο Νικήτας Κακλαμάνης.
Ο πρωθυπουργός έσκυψε, αγκάλιασε τη Βίκυ και τη φίλησε τρυφερά. Μετά κάθισε δίπλα της σε μια πολυθρόνα και ακούμπησε το δεξί του χέρι πάνω στο σεντόνι που σκέπαζε τα πόδια της. Ολο αυτό τον καιρό δεν την είχα δει τόσο ευτυχισμένη. Φώναξε τη μητέρα της και τον αδελφό της, που έτρωγαν στο σαλόνι δίπλα, να τους συστήσει με υπερηφάνεια στον πρωθυπουργό μας…»
«Η Βίκυ ήθελε πολύ να πάει στον Αγιο Ταξιάρχη. Πίστευε ότι θα τη βοηθήσει. Τη μεθεπόμενη ξημέρωνε της Παναγίας, Δεκαπενταύγουστος. Την Παναγία που λάτρευε τόσο η Βίκυ την είχε δει δύο φορές στον ύπνο της λίγο καιρό πριν μπει στο νοσοκομείο. Ξημέρωνε Δεκαπενταύγουστος… Κάθισα εκεί δίπλα της όλη μέρα. Με πήρε τηλέφωνο η Βαγγελία (η κόρη της) από την Πάρο. Ημασταν σε συχνή επαφή. Μου είπε να ανοίξω την τηλεόραση να δούμε την περιφορά της εικόνας της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής. Ανοιξα την τηλεόραση, αλλά μετά από λίγο μου έκανε νόημα η Βίκυ να την κλείσω… Με ρώτησε τι κάνει ο εγγονός της, ο Σταμάτης. Μου είπε πόσο της έλειπαν τα εγγόνια της και πόσο τα αγαπούσε!
Κατά τις 10.00 το βράδυ έμεινα μόνη με τη Βίκυ. Είχαν βγάλει αρκετή ώρα πριν τη μάσκα με το οξυγόνο κι έμενε μόνο ο σκληρός σωλήνας στη μύτη. Ομως, ακόμα κι εκείνη τη στιγμή παρακαλούσα τον Θεό για ένα θαύμα. Ηταν γυρισμένη προς το μέρος μου. Συνεχώς αισθανόμουν να με κοιτάζει. Ηταν τόσο γαλήνια! Τα μάτια της δεν σταμάτησαν να με κοιτάζουν. Το μικρό ρολόι δίπλα της στο κομοδίνο της έδειχνε έντεκα κι ένα λεπτό. Θυμάμαι αργότερα το αυτοκίνητο που έφευγε με τη Βίκυ από το νοσοκομείο…»
Τα τελευταία χρόνια κατοικούσε στους Θρακομακεδόνες (το σπίτι πουλήθηκε μετά το θάνατο της).
μοσχολιου σπιτι
Η Βίκυ Μοσχολιού ήταν η πρώτη που οργάνωσε μεγάλη συναυλία συμπαράστασης στην Κύπρο, αλλά και η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που το 1972 άφησε τις μεγάλες πίστες και κατέβηκε στις μπουάτ της Πλάκας, στο «Ζουμ» και μετά στο «Ζυγό» για 6 σεζόν.
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία για να την τιμήσουν την έκαναν γραμματόσημο.
μοσχολιοθ

Βίκυ Μοσχολιού-Χάθηκε το φεγγάρι

 [Πέτρα την πέτρα] 1964



Κυρία Μοσχολιού σας ευχαριστούμε για όλα. Καλό ταξίδι!
Χάθηκε το φεγγάρι
Από την ταινία ''Λόλα''
το 1964


Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Του ήλιου σβήστηκε το φως
εχάθη το φεγγάρι
και πάει το παλικάρι
καημός και πόθος μου κρυφός

Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
που σκότωσαν 'τόν π' αγαπώ

Καημός και πόθος μου κρυφός
η νύκτα τον τυλίγει
και την φωνή μου πνίγει
ο πόνος μου 'γινε αδελφός

Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
που σκότωσαν 'τόν π' αγαπώ

Ήρθε να μ' εύρει την αυγή
ήρθε να με φιλήσει
ήρθε για να γεμίσει
γαρύφαλλα κι αστέρια η γη

Πέτρα την πέτρα περπατώ,
φέγγει και ξημερώνει
Γλυκό πουλί τ' αηδόνι
τραγούδα μου τον π' αγαπώ.




 http://www.makeleio.gr/?p=149641