Πρώτη Σερρών : Παράδειγμα προς μίμηση. Του Παναγιώτη Δ. Κασάπη

Παράδειγμα προς μίμηση. 

Του Παναγιώτη Δ. Κασάπη

 

Παναγιώτης Κασάπης

Σαν το φτερό στον άνεμο, η ζωή τώρα κυλάει
παραπατά, ζαλίζεται, από την άκρη πάει
τα τσακισμένα τα κορμιά, τραβούν στην ανηφόρα
καρτερώντας μοναχά, πότε θα ξεσπάσει η μπόρα.

Κουρασμένος κι ανήμπορος περπατά ένας γεράκος
που κάποτε στα νιάτα ήτανε, τζέντλεμαν, τυπάκος…
στο πλευρό του αγκαζέ, τον κρατάει η κυρά του,
πενήντα χρόνια δίπλα του, βράχος και στήριγμά του.
Τη ζωή τους φάγανε, οι δυο τους με κουτάλι
με χαρές και βάσανα, γεμίσαν το τσουβάλι
τώρα στα γεράματα, να ξεκουραστούν ποθούνε
τα παιδιά κι εγγόνια τους ,πάντα να βοηθούνε.
Όπως ο λύκος στο μαντρί τα πρόβατα μυρίζει
και για να αρπάξει μερικά ολονυχτίς γυρίζει
έτσι και οι αχάριστοι, οι ντόπιοι και οι ξένοι
μαζί τον ξεζουμίσανε, με άδειες τσέπες μένει.
Μα ξάφνου ορθώνει το κορμί , πετάει και το μπαστούνι
τα μάτια αστράφτουν αγέρωχα, προτείνει το πηγούνι
δε θα με ρίξουν στα βαθιά... φωνάζει στην κυρά του
ποθεί να γίνει παράδειγμα στους άλλους, στα παιδιά του.
Αυτό που όλοι θέλουμε, πιο πάνω από το χρήμα
πριν τα σκαλάκια της ζωής μας πάνε προς το μνήμα
είναι αγάπη βρε παιδιά, ομόνοια, γαλήνη
ώστε ο κύκλος της ζωής... όμορφα πια να κλείνει.

 Επιμέλεια: Παύλος Π.Νούνης