Ευρώπη ή Τρίτος Κόσμος το μεγάλο δίλημμα της Κυριακής

Οι πολίτες αποφασίζουν για την μοίρα τους και το μέλλον της χώρας. Το δίλημμα και το διακύβευμα.

05 Ιουλ. 15 (08:53) | upd: 05 Ιουλ. 15 (08:53)

Σήμερα ψηφίζουν οι πολίτες και παίρνουν θέση για τη μοίρα τους. Αντίστοιχη θέση οφείλουν να πάρουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αυτά τουλάχιστον που σέβονται την αποστολή τους και θέλουν να "κοιτάζουν στα μάτια" την κοινή γνώμη που τα ακολουθεί και τα εμπιστεύεται.
Το "TheToc" λοιπόν ψηφίζει σήμερα  ένα δυνατό  και αποφασιστικό "Ναι" στο δημοψήφισμα. Οχι γιατί συμφωνεί με τις πολιτικές και τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο "πακέτο Γιουνκέρ", ούτε γιατί συμφωνεί και θεωρεί "μονόδρομο" τις πολιτικές που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας καθ΄υπόδειξιν των δανειστών. Κάθε άλλο...
Ομως το σημερινό δημοψήφισμα έχει ξεφύγει απ΄όλα αυτά. Δεν αφορά απλά και μόνο την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την Ευρώπη ή την αρχή μιας επώδυνης διαδρομής που καταλήγει στην έξοδο από την Ευρώπη. Με παλιότερους όρους αφορά το αν η Ελλάδα ανήκει στη Δύση ή την Ανατολή. Επειδή όμως οι περισσότερες χώρες της Ανατολής ανήκουν ή θέλουν να ανήκουν στη Δύση, το δίλημμα είναι ακόμη πιο τραγικό.
Το δημοψήφισμα θα κρίνει αν η Ελλάδα ανήκει στη Δύση ή ξεκινά μια τροχιά διολίσθησης στον "Τρίτο Κόσμο". Η επιλογή του "Οχι" είναι καταφατική απάντηση στην "τριτοκοσμοποίηση" της ελληνικής κοινωνίας. Και αυτή η πορεία πρέπει να αποτραπεί πάση θυσία...
Είναι βέβαιο ότι οι κυρίαρχες ελίτ της Ευρώπης δεν μας συμπεριφέρθηκαν σωστά τα τελευταία 5 χρόνια.Τα Μνημόνια απέτυχαν γιατί δεν ήταν κοινωνικά δίκαια και οικονομικά αποτελεσματικά. Ομως με το "Οχι" δεν τιμωρούμε τις ευρωπαϊκές ελίτ. Τιμωρούμε τους εαυτούς μας, οδηγούμαστε σε «ξαφνικό θάνατο».
Είναι αφελείς όσοι νομίζουν ότι το "Οχι" τρομάζει κανέναν. Οι  ηγέτιδες χώρες της Ευρώπης διαθέτουν όλα τα κατάλληλα οικονομικά και πολιτικά εργαλεία να διαχειρισθούν μια παρόξυνση της "ελληνικής κρίσης".  Για εμάς όμως είναι μια νέα "Μικρασιατική Καταστροφή". Ενα νέο "1922". Η επιστροφή στα "ματωμένα χώματα". Στα "πέτρινα χρόνια" της μετεμφυλιακής Ελλάδας.
Χιλιάδες πολίτες,ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ακράδαντα στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Αγωνίστηκαν χρόνια για την υπόθεση της ανανεωτικής και ευρωπαϊκής αριστεράς. Ενάντια σε μια δογματική, τυφλά συγκρουσιακή, απομονωτική και αντιευρωπαϊκή αριστερά. Πίστεψαν ότι η αριστερά είτε θα είναι ευρωπαϊκή είτε δεν θα υπάρχει.
Που είναι όλοι αυτοί σήμερα; Πως αισθάνονται που η ψήφος τους συναθροίζεται δίπλα στους νεοεθνικιστές των ΑΝΕΛ και στους νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής; Ας σκεφτούν την "τερατογένεση" του εθνολαϊκισμού που μέχρι τώρα ανέχονται και ας αποφασίσουν.
"Ναι" λοιπόν στην Ευρώπη .Για να έχουμε τη δυνατότητα να εκφράζουμε ελεύθερα και στο μέλλον τις απόψεις μας. Και να συζητάμε ανοικτά και δημοκρατικά ακόμη και αυτά που μας χωρίζουν. Γιατί κάποιοι δεν θέλουν μόνο να υποκλέψουν ένα νόθο "Οχι" από τον ελληνικό λαό. Αλλά ακόμη και πολλούς από τους βαθμούς ελευθερίας μας.

http://www.thetoc.gr/politiki/article/eurwpi-i-tritos-kosmos-to-megalo-dilimma-tis-kuriakis