Χρώματα & Αρώματα από τις διακοπές του σωτηρίου έτους 2012

ΔΙΑΚΟΠΕΣ 2012:  ΘΑΣΟ, ΘΑΣΟ και πώς να σε ξεχάσω;

΄Ολα όσα θα σας διηγηθώ ξεκίνησαν τα χαράματα (απ τα αξημέρωτα που λένε...) της αποφράδας Παρασκευής 13 Ιουλίου 2012.  Αφού έπλυνα, σιδέρωσα, βαλίτσωσα..., πακετάρισα κ.ο.κ. φόρτωσα με βοήθεια οφείλω να πώ αυτοκίνητα κλπ. πήραμε τους δρόμους..

σκεφτόμασταν και λέγαμε, που να πάμε,
που να πάμε;;;;;

λέμε, βρε δεν πάμε στη Θάσο.... Πολύ προτότυπο αυτό δια την οικογένειάν μας...
 Δρόμο πήραμε, Δρόμο αφήσαμε, πάντως τα κακά της μοίρας πίσω τ'αφήσαμε και φτάσαμε στην όμορφη και γραφική



Καβάλα, στο λιμάνι για Θάσο.

Εκεί λοιπόν, φάγαμε μιαν νόστιμη και ζεστή μπουγάτσα με τυρί (τι δεν καταλλλλλλλλλλαβαίνεις, να με το πεις και θα σε το εξηγήσω για...)και αναμέναμε το πλοίο για το όνειρο της χρονιάς... Ηρθε, ήρθε φώναξε ο υιός μου και νασου το το παπόρι.



"Παναγιά Θάσου" γραμμή Καβάλα-Πρίνος

Μπήκαμε λοιπόν και σε 1 ώρα και 15 λεπτά, ναμαστε στην καταπράσινη και δροσερή Θάσο.

Κάθε μέρα έκρυβε και μια έκπληξη και κυρίως οι φίλοι μας ήταν αυτοί που ομορφαίναν την διαμονή μας στο νησί, με την ζεστή φιλοξενία τους, το χαμογελό τους και την ανοιχτή αγκαλιά τους. Η λέξη ευχαριστώ είναι πολύ μικρή για να περιλάβει τα συναισθήματα που νοιώθουμε για εσάς. Παραυτα, αγαπημένε μας Χαράλαμπε-Χαραλάμπη-Μπάμπη, γλυκειά μας Ολγα-Ολγίτσα-Οlitsa-Oly , μεγάλε εραστή του ονείρου Billy-Βασίλη και αναζητητή της ζωής Ριχάρδε-Ritsar, σας λέμε ένα ΜΕΓΑΛΟ "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" γία όλα τα μικρά και μεγάλα συναισθήματα, χρώματα και αρώματα που μοιραστήκατε μαζί μας. Αρχίζω να σας δείχνω κάτι τις λίγο για να πάρετε μια ιδέα του τι είδαμε, που κολυμπήσαμε, τι φάγαμε και τι ήπιαμε , τι θαυμάσαμε και τι μας ξελογιασε στην όμορφη Θάσο για μια ακόμη χρονιά..
ΚΑΖΑΒΙΤΙ (βγάλαμε και μια κραυγή για φέτος, Ιτι, Ιτι, Ιτι... όλοι στο Καζαβίτι)...

Πολιτιστικές εκδηλώσεις από τον πολτιτιστικό σύλλογο... παραδοσιακούς χορούς, θεατρική παράσταση, παραδοσιακό γεύμα από τις γυναίκες του συλλόγου.





Η παραδοσιακή πόρτα μας τράβηξε την προσοχή και βέβαια το υπέροχο κοκοράκι με το καμπανάκι του που ειδοποιούσε για την εισοδό μας στο ζεστό και φιλόξενο σπίτι του Μπάμπη και τους Ολγας μας. Τι ακολουθούσε στις εικόνες μας, ΟΜΟΡΦΙΕΣ και μόνο. Καταπράσινο το σπίτι τους, πανέμορφο από τα υπέροχα λουλούδια της Ολυ και τα μαστορέματα του Χαράλαμπου & sons.

Το σπίτι πετρόχτιστο όπως και όλα στο Καζαβίτι, διάσπαρτο παραδοσιακά αντικείμενα μαζεμένα και συντηρημένα με μεράκι και αγάπη για την παράδοση και με σεβασμό και εκτίμηση στην φύση και το περιβάλλον.

Πιθάρια λαδιού και νερόσταμνες στη ρίζα της μουριάς

ό καταπράσινος κήπος με την ανθισμένη ορντασία

το ωραιότερο κουτί αλληλογραφίας που έχω δεί.... ήταν εκεί και το αποθανάτισα για να το μοιραστώ μαζί σας



Η βρύση με τις κανάτες και την  παλιά σαπουνοθήκη μπαίνοντας
στο σπίτι και δίπλα η κληματαριά με τη δροσιά της, παρέα στον
καφέ μας.

τα λουλούδια της Ολυ επάνω στο παλιό τραπέζι της γιαγιάς Ελένης

η είσοδος στον ξενώνα... "Ολα τα λεφτά"

Εδώ περάσαμε στιγμές υπέροχες, δροσερά βράδια με υπέροχο παδοσιακό Θασίτικο φαγητό, κρασί από το κτήμα των φίλων μας (μοναδικό και μαγευτικό), το φεγγάρι μας κρατούσε παρέα , η Αστρα που πηγαινοέρχονταν και ζητούσε μεζεδάκι , η κουβέντα που τελειωμό δεν είχε και έβαζε στόχους χτίζοντας όνειρα για το αύριο...







o Ναός των 12 Αποστόλων στο Καζαβίτι, μοναδικός σε
ομορφιά και γαλήνη.

Κάθε αύριο δε στη Θάσο, ήταν όπως σας είπα και μια έκπληξη. 

Πήγαμε και στη θάλασσα, πήγαμε και στο βούνο, μαζέψαμε ρίγανη.


Η ρίγανη που λέγαμε... τη στεγνώσαμε και την τρίψαμε για το χειμώνα

(οφείλω να πώ ότι με ενθουσίασε το σπόρ) και θα το επεναλάβω με κάθε ευκαιρία.






Η βόλτα μας στο χωρίο Παναγία έκρυβε επίσκεψη στο παλιό ελαιοτριβείο του χωριού

δύο γάτες που ερωτεύονταν στην πλατεία κάτω από το πλατάνι και δίπλα στην πηγή της αγάπης...
(στο σωστό μέρος δηλαδή)

να και το πλατάνι δίπλα στην πηγή της αγάπης... έκανε και καρδιά στον κορμό του για να φανεί
το πάθος του.

και το πιό όμορφο σπίτι που είδα στο χωριό ήταν αυτό,

Η επόμενη μέρα, μας βρήκε να ανεβαίνουμε το βουνό (Υψάριο) από την πλευρά των Λιμεναρίωνκαι ακολούθησε μια έκπληξη πραγματική στηη επίσκεψή μας στο χωριό Κάστρο,
 το καλύτερο ο By Kostas... ο κύριος που έχει το καφενείο του χωριό...

 Ενας τύπος καταπληκτικός, έξω καρδιά... (είναι ο ανοιχτόχρωμος κύριος με τη γαλάζια μπλούζα που κάνει χειραψία) Οποιος πάει εκεί, ξαναπηγαίνει για τον by Kostas. Τον αναφέρουν όλοι έτσι για το παρακάτω...

Εχει γεμίσει όλο το δάσος με σχετικές επιγραφές και όχι άδικα βέβαια. Είναι αξιαγάπητος, ανοιχτόκαρδος και πολύ φιλικός. Εκεί ήταν και κάτι ξανθές κοπέλες που μετά το μεσημεριανό τους φαγητό παίρνανε δίπλα μας την μεσημεριανή τους σιέστα... δες τε τι κούκλες είναι

Στο δρόμο για το Κάστρο και τον by Kostas, συναντήσαμε και μια γατοχαρά... απίστευτο το μυαλό του ανθρώπου θα γεννάει πάντα ιδέες από το τίποτα...

Η γατοχαρά με τα γατάκια της, τα παιχνίδια τους και τις κυψέλες....

Στο χωριό Ανω Σωτήρος, συναντήσαμε και μία κυρία Γερμανίδα που έκανε ηλιοθεραπεία καταμεσής στην πλατεία του χωριού, δίπλα στο πλατάνι και όλοι την κοίταζαν, όμως αυτή αδιάφορη... την είχε κάνει δώρο ένα γλύπτης στον ιδιοκτήτη του καφενείου για να του κρατάει συντροφιά όταν δεν έχει κίνηση το  μαγαζί...

και πιό εκεί ήταν κάτι βρύσες που έτρεχε το νερό συνέχεια και ουδείς νοιαζόντανε μήπως γράψει το ρολόι πολύ...

Με την προτροπή των φίλων μας, μέχρι και στο Αstrocamping έφτασε η χάρη μας και δεν το μετανοιώσαμε διότι είδαμε κάτι μοναδικό... Είδαμε τ΄ άστρα και τη σελήνη μέσα από τηλεσκόπια.

που είχαν εκεί και ενημερωθήκαμε για απίστευτα πράγματα σχετικά με τα ουράνια σώματα. Ηταν μια κατασκήνωση, κοιμηθήκαμε στη φύση μέσα σε υπνόσακους και σκηνάκια, είχε μουσική και ήταν μια εμπειρία μοναδική και το καλύτερο ήταν το ξύπνημα, κοιτάξτε ανατολή και πες τε μου για τ'αδικο.


ανατολή από το όρος Υψάριο
 1180μ.ύψος

Ανατολή από το Astrocamping στο Υψάριο.











Οσο για τις ακτές, τι να σας πώ,
1.  Ακτή Belvedere (ολα τα λεφτά διότι τα έχεις όλα γύρω σου, απο θάλασσα, πισίνα (για να μην ακούγονται γκρίνιες από τους γνωστούς άγνωστους...), καφές, φαγητό, πεύκα και ελιές που φτάνουν μέχρι το κύμα, μια θάλασσα τυρκουάζ-πράσινη-γαλανή και ξαπλώστρες για μη χάνουμε και το βόλεμά μας....
2. Ακτή Πλουμής, για ταβερνάκι παραδοσιακό, κληματαριά, ουζάκι λες και είμαστε στα 1970 και βέβαια όλος ο καλός ο κόσμος πάει στου Πλούμή... Μια μεγάλη αγκαλιά για την παρέα στον Πλουμή (Μαριάννα η απουσιολόγος, Παναγιώτα με αγωνιστικούς χαιρετισμούς, Ειρήνη για μπαίνει και καμμιά τάξη, Θωμαή
μετά του Μπάμπη για να σώσουμε και κανένα δάσος, Γιώργος ο εκ Γαλλίας ορμώμενος avec fam, Κατερίνα, Τάκης,Γιάννης ο super engineer, o Τρούμαν, η Μαρία Βόγ... και όλοι όσοι μας κέρδισαν με τή φιλική τους διάθεση και τις κοινωνιολογικές μας αναλύσεις.(μικροί και μεγάλοι... εννοείται) και φυσικά ο BIG Γιώργος του  Πλούμη... που μας αντέχει όλους (μικρομέγαλους, μικρομεσαίους κλπ)όλο το καλοκαίρι...


Πλουμής ηλιοβασίλεμα










Ακτή Belvedere



ελαιόδεντρα όπου κι αν δεις

Παραλία Σαλιάρα, είναι κοντά στο Λιμένα, ο πυθμένας της θάλασσας έχει μάρμαρα ... απίστευτο κι όμως αληθινό.

Ακτή Σαλιάρα ή Μάρμαρα, απίστευτο.... τέτοιο γαλάζοπράσινο δεν υπάρχει....

ακτή ΠΑΧΥΣ στην περιοχή Ραχώνι καταπληκτική ακτή, όλα τα λεφτά.

τα πλεκτά που έφτιαξα με τα χεράκια μου στην παραλία
και τα απογεύματα με τον καφέ και την παρέα της Ολυ

Oσο για το φαγητό, ας το πιάσουμε εκ μακρόθεν διότι θα πάθω ένα κατι τις από τον απολογισμό... δεστε παρακάτω και θα με δικαιολογήσετε...



εδώ τα ψάρια με δική μου επιμέλεια πριν μπούνε για ψήσιμο και πιο κάτω το μετά
από 15 λεπτά....



είναι το μετά που λέγαμε...

γαρίδες γιουβέτσι επιμέλεια, η γράφουσα...

 βιολογική σαλάτα by Babis

Mυδοπίλαφο, by me

ρεβυθόφαβα , απίστευτα νόστιμη από τα χεράκια της Ολγας μας.

Κολοκυθολούλουδα γεμιστά με ρύζι και τζατζίκι.... (κόλαση κόλαση) και τσίπουρο ντόπιο
αχ πες μου, τι δεν καταλλλλλλλλλλλαβαίνεις, να σε το πώ



Καρπούζι και πεπόνι παγωμένο δίπλα στο κύμα 

Ψαροταβέρνα το Κλείσμα στην Καλλιράχη, μη σκεφτεί άνθρωπος να περάσει
και να μην προσκυνήσει στον παραπάνω ναό... Θα θεωρηθεί πέρα από άθεος
και .... αντε δεν το γράφω γιατί είναι απρεπές... Ενα σε λέω, επάνω στη
θάλασσα και όλα super duper (πέρα από τα καθιερωμένα, καλαμάρια-ψάρια κλπ
να πάρετε οπωσδήποτε, κανταίφι γαρίδες... Απαιχτο...

ελληνικός καφές και γλυκό κουταλιού καρυδάκι με μέλι... Κάτω από το πλατάνι στο χωριό Ανω Σωτήρος




πρωινό για να ξαναφάς το άλλο πρωί

μπριζόλες βιολογικές και όλα τα σχετικά



τα ωραιότερα σουτζουκάκια της Θάσου.
"Ο φάρος" στη Σκάλα Σωτήρος, αν δεν τα δοκιμάσετε
παίξατε και χάσατε... ο κ.Κώστας άψογος...



Δεν θα σας δείξω περισσότερα (τα γλυκά ούτε που τα άγγιξα στην ανάρτηση διότι θα πάθετε διαβήτη και δεν θα ήθελα να μου το χρέωσετε... )

Ολα τα παραπάνω και πολλά άλλα που δεν χωράνε σε μια ανάρτηση, χωράνε όμως στο νού και την καρδιά, γίνονται αναμνήσεις γλυκές και δύναμη για όνειρα και προσμονή για το επόμενο καλοκαίρι. Με τις βαλίτσες μας γεμάτες και τα ρεζερβουάρ γεμάτα βενζίνη, πήραμε καράβι

 του γυρισμού

 και στέλνουμε στους φίλους μας από τη Θάσο, μια μεγάλη αγκαλιά που θα χωρέσει όλους.

Καλή αντάμωση το καλοκαίρι του 2013...