Σαν σημερα 49 χρόνια που έφυγες....απο την καρδιά μου ποτέ!!!

10-2-1960 

 εδώ

Τριαντατεσσάρων ετών

Σαν σήμερα, 26 Αυγούστου 1968. Ήσουν μόνο 42 χρονών παλικάρι και εγώ 12 χρονών παιδί.  Η μάνα  ντύθηκε στα μαύρα και εγώ έτρεχα στη (βάλτα) να κλάψω και να βρω παρηγοριά... 

Μια μέρα χαραγμένη στην καρδιά μου και στο νου μου. Φτερούγισες και πέταξες στον ουρανό, πήρες μαζί σου την πατρική αγκαλιά και τη δύναμη που μου χάριζε η παρουσία σου. 

Πρίνος Θάσου 29-7-1959
Μια γλυκιά ανάμνηση ξεθωριασμένη στο χαρτί μα ποτέ από την ψυχή μου
ο Παναγιώτης, η Χρυσούλα και ο Παυλάκης τους -Άγιος Παντελεήμων

Όμως η αύρα σου και τα λόγια σου μείνανε ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Σ' ένοιωθα δίπλα μου στις χαρές και τις λύπες που βρήκα στο μονοπάτι της ζωής μου. Μιλούσα μαζί σου στα όνειρά μου και στις αναπολήσεις μου. Υπήρξες αυτός, που η σκέψη σου, μου' δινε κουράγια για το αύριο, που τα λόγια σου μου'διναν διέξοδο στα αδιέξοδα της ζωής. 

10 Ιουλίου 1968, Νοσοκομείο Καβάλας

Χρυσούλα και Παναγιώτης Νούνης,

λίγες μέρες πριν το μεγάλο σου ταξίδι 

Σ'ευχαριστώ που υπήρξες για μένα ο πατέρας μου και  το παντοτινό και πιό φωτεινό δικό μου αστέρι στον ουρανό .