Πρώτη Σερρών : ΟΙ ΝΤΙΡΒΕΝΙΣ ΣΤΟΥ ΧΟΥΡΙΟ ΠΡΩΤΗ ΣΕΡΡΩΝ.

1986 Πρώτη Σερρών Απόκριες (Ντερβένες)

Κάτω Μιλτιάδης Πασχαλούσης (Λιάλιος),

στην καρότσα Ηλίας Βέλλιος,

στη στη σκάλα Δασκαλούδης Παναγιώτης,

πιο πάνω Χρυσόστομος Νούνης

και στην κορυφή, Βασίλης Γεράκης.

Αρχείο: Παναγιώτη Δασκαλούδη
Επιμέλεια: Παύλος Π. Νούνης

 Παναγιώτης Κασάπης

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ. Δ. ΚΑΣΑΠΗ
Κείνα τα χρόνια τέτοια ιποχή, μιγάλο σικλέτ είχαμι όλα τα πιδούδια σ΄μαχαλάδις του χωριού. Ιδώ κι κιρό ο αγώνας τς ντιρβένας είχει ανάψι για τα καλά. Τότις που λέτει δεν έκαναμι μόνο μία όπως σήμιρα,κι αυτή μι του ζόρι, αλλά κάθι μαχαλάς έφτιαχνει ντη θκιατ.
Αη-Γιώργης, Καναράς, Αη-Νικόλας, Μπρίνους μαζί μι ντου γιουφτουμαχαλά, Σκατόλακας ,εκεί που γίνεται σήμερα, Τζιουμπανίνα, ήταν οι πιο μπαμπάτσκις(μεγάλες) γειτουνιές μι πολλά πιδούδια. Ντην εποχή εκείνι του χουριό μας είχει πάνω από 200 πιδιά τ΄ Δημοτικού κι καμιά κατοσταριά τ’ Γυμνασίου, μαζεύουμασταν ουλόκληρους στρατός. Κάθι μαχαλάς ήθηλει να κάνι ντ’μιγαλύτιρ απ’τσάλνοι. Νάνει πρώτι απ΄ολνοι.
Για να γίνει αυτό ήθηλει δλειά πουλλή. Κάθι μέρα μιτά απ’του σκουλιό, μαζεύουμασταν ζντου μαχαλά κι κνούσαμι μπουλούκι να κόψουμι πουρνάρια, όξου απ’του χουριό είχει μπόλκα. Φτάχναμι κι μια ξυλογαδάρα απ’ντη σκια μι δυο πουδάρια κι μι τα σύρματα απου σμπάλις τ’άχυρου, άκαναμι κριβατούδια για να βάζουμι τα διμάτια. Ίδρουναμι, κρύουναμι, ρουφούσαμι τσ’μύξις μας που κρέμουνταν θα μακαρόνια ντου κατήφουρου πράσνις-πράσνις κι καθι τόσου τσκούπσαμι μι τα μανίκια θα φυσαρμόνικα μια απ’το να ,μια απ’τ άλλου. Γίνταν κουκαλούδια αλλά ιμείς ντου χαβά μας.
Του βράδι ήβγηναμι για πλιάσκου απ΄τα σπίτια. Κάθι νοικοκύρς είχει σ΄ναυλήτ μια στίβα ξηρά κλαδιά για ντου φούρνου,να ψήνει η μάνα του ψουμί. Ειμείς κρυφά-κρυφά έμπιναμι κι έκλιβαμι μιρικά απ’αυτά. Οι μπαρμπάδες χαμπάρι δε μας έπιρναν. Ημείς απού έναν μόνου δε μπόρσαμι να κλέψουμι πουτέ. Απ’ντου θείου Κακαριά. Μας παραφύλαει κι μόλις πλησίαζαμι , ουρμούσει μ’ένα ζουπανίκου-τσιουμάκα κι μας κνηγούσει. Να σας ποιοι είμασταν ζντου Αι-Γιώργη. Θ’αρχηνίσου απ’τσ’μιγάλι. Γαβραήλς σ’Πάνου, Γιώτης Πάνους( ο μάγειρας), Δημητράκς Πάνους, Σάκης Πάνους, Χαρίης( Τζιόγκας) Νίκους ου σχουρημένους), , Τζιάρας Κώτσιους, Γιώργης Βέλιος κιαυνοί σχουρημένοι οι καημένοι,( μικροί –μικροί τσ’πήρει ου άτιμους ου χάρους ου ρουφιάνους, εύχουμι να μη ξαναέρτει για να πάρει νέοι.), Ραμπότας Αγγιλάκς,Σάκης Ραμπότας, Καραβέλς Δημητράκς, Κουστούδας Χρήστους,Ιγώ, Σωτηράς Μανώλς, Ραμπότας Μάκης, Γιαντσιώρς Χρήστους, Πασχαλούις Χρήστους,Σάκης Νούνης, Τα βιλιούδια ο Γιώργης, οΧρήστος, κι μιρικά άλλα μικρούτσκα. Α!!!!!ξέχασα ντου Λάζου ντου Γιανούσι που μαζί μι ντου Γαβραήλι ήταν αρχηγοί.
Ούλα τα κλαδιά τα έκρυβαμι σ’αχυρώνις κι του βράδι τα φλούσαμι να μη μας τα κλέψουν άλνοι μαχαλάδις. Μι κριμαζμένις σπλιάγκις σντου λιμό κι ντη τσεπ γιουμάτη πιτρούδις, ποιος τουλμούσει να έρτει. Αν ήρχουνταν ου πιτρουπόλιμους πήγινει σύννιφου. Η Παναγούδα βουθούσει κι δεν έβγαλαμι κανένα ματούδι.
Του Σάββατου ντη έστηναμι ντη ντιρβένα κι ντη Κυριακή ντη στόλζαμι μι κουρδέλις, φούσκις κι διάφουρα νταλαβέρια, κι του βράδι όπους ξέρτει ντάναβαμι μι ντη σειρά κάθι μαχαλάς. Όλνοι ήταν νικητές. Όλνοι έλιγαν ότι η θκιατς ήταν η μιγαλύτιρ κι πιο ψηλή. Έτσι ήταν όλνοι ηυχαριστημένοι κι πηρήφανοι για ντη γειτουνιάτς.
Όλα αυτά τα έθιμα, Ντιρβένες, χάσκα, αετοί (παμπόρια) που γίνονταν την περίοδο αυτή, σκοπό είχαν να διασκεδάσουν οι συγχωριανοί μας φυσικά, αλλά προπάντων να βγάλουν από μέσα τους το κακό, την αμαρτία, να κάψουν το πονηρό και αμαρτωλό είναι τους, να συγχωρέσουν ο ένας τον άλλο και έτσι άσπιλοι , αμόλυντοι κι εξαγνισμένοι να προσέλθουν στην εκκλησιά να κοινωνήσουν τη θεία κοινωνία.
Ας κρατήσουμε κι εμείς μερικά από αυτά τα έθιμα γιατί είναι η ιστορία του τόπου μας, αλλά και του λαού μας. Αν τα χάσουμε ή τα ξεχάσουμε, θα χαθούμε κι εμείς.
Αγαπητοί συγχωριανοί και αγαπητοί φίλοι σας εύχομαι καλή Σαρακοστή με υγεία και προκοπή.

Επιμέλεια: Παύλος Π.Νούνης