Το δικό μου κανάλι

Το δικό μου κανάλι
You tube

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Πρωτη Σερρών :Ένα ποίημα αφιερωμένο στο αγαπημένο χωριό μας την Πρώτη Σερρών από την αγαπητή μας Θάλεια Δ.Κασάπη



ΠΟΊΗΣΗ......
Αγαπητοί μου φίλοι και φίλες σας παρουσιάζω την αγαπημένη φίλη μας Θάλεια Κασάπη  συνταξιούχο εκπαιδευτικό σε ένα όμορφο και καταπληκτικό ποίημα της..για το χωριό μας...
Θάλεια Δ.Κασάπη

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ
 
Σ’ ένα χωριό γεννήθηκα
και το ’χω στην καρδιά μου,
ποτέ δεν τ’ απαρνήθηκα
κι ας βρίσκεται μακριά μου.

Πρώτη ονομάζεται
στη ράχη του Παγγαίου
την κεφαλή έχει στην πλαγιά
τα πόδια του πιο χάμου.

Εκεί τα σπίτια έχουνε
όλα τους τις αυλές τους,
που στόλισαν με λούλουδα
οι άξιες κυρές τους.

Τους δρόμους του θυμάμαι
και τα ξεφωνητά μας,
τ' αμέτρητα παιχνίδια μας
σε κάθε γειτονιά μας.

Παλιά φουρνίζανε ψωμιά
στους σπιτικούς τους φούρνους,
φτιάχναν κουσκούζι, τραχανά
ριτσέλια, πετιμέζι, κόκκινα κρασιά.

Γυναίκες κάναν τις δουλειές
οι άντρες στα καφενεία,
το παιδομάνι έπαιζε
σε κάθε μια πλατεία.

Όλοι τη φτώχεια είχαμε
φίλη και συντροφιά,
ο κόσμος όμως ήταν
σαν μια τρανή γροθιά.

Στο σχολειό με κατσαρόλι
τα παιδάκια το πρωί,
πίναμε το γάλα όλοι
και μετά η προσευχή.

Όλοι τους είχαν ζωντανά
όπως είχαν και καπνά,
είχανε και σιτάρια
περιβόλια και μποστάνια.

Βρόνταγε πέφταν κεραυνοί
τους παγερούς χειμώνες,
άνοιγαν ουρανού κρουνοί,
νερά σούρναν κοτρόνες.

Άνοιξη στολιζότανε
η γη μέσα στα χρώματα,
η Πρώτη μας βρισκότανε
όλη μες τ’ αρώματα.

Αη-Γιώργης σαν ερχόταν
βούιζε το χωριό,
ζουρνάδες και κλαρίνα
πανηγύρι ιστορικό.

Πρωτομαγιά στο Σουλνιαρούδ'ι
όλο το χωριό αντάμα
ψωμί, ελιά, χαχανητά
παιδιά, μεγάλοι, όλο χαρά.

Όλα αυτά τελειώσανε
και όνειρα γινήκαν,
οι άνθρωποι απλώσανε
απ’ όλους ξεχαστήκαν.

Η Πρώτη ερημώθηκε
χειμώνα μένουν λίγοι,
ο κόσμος ξεσπιτώθηκε
τα Καλοκαίρια σμίγει.

Τώρα που συρρικνώθηκε
δεν έχει και σχολεία,
με τα χωριά ενώθηκε
να γίνει Δημαρχία.

Με χίλια ζόρια ενώθηκαν
περίσσεψε η φαγωμάρα,
καλά-καλά δεν στρώθηκαν
και ήρθε η σφαλιάρα.

«Καποδίστριας» εγίνηκε,
όνομα νέου νόμου,
η Πρώτη μας επνίγηκε
η έδρα πάει του... χρόνου!

Σχωράτε με συγχωριανοί
μα αυτόν τον οίστρο είχα
ίσως σας θύμισα στιγμές
ίσως σας έπιασε...η νύστα!

Επιμέλεια-φωτογραφίες: Παύλος Π.Νούνης
26-3-2017

 photo signature_zpsd2a79fd8.jpg